Европската унија денес ќе останер без една земја помалку откако Велика Британија трајно го напушта блокот..
На 29 јануари, Европскиот парламент го ратификуваше Договорот за Брезсит, кој конечно ги расчисти пречките за излегување на Велика Британија од ЕУ.
Гласањето на парламентот во Брисел, по емотивна дебата, помина од 621 на 49 гласови.
Ова е прв пат земја-членка да ја напушти Унијата.
Непосредно пред дебатата, францускиот претседател Емануел Макрон рече дека излегувањето на Велика Британија од ЕУ во петок ќе биде „тажен ден“ и додаде: „Ова е лекција за сите нас“. Во исто време, тој го предупреди Лондон дека Франција нема да „подлегне на притисок или да брза“ кога ќе преговара за идниот трговски договор.
На 23 јуни 2016 година, Конзервативната влада на Дејвид Камерон одржа референдум за членството на Велика Британија во ЕУ, со следниов текст:
„Дали Велика Британија треба да остане членка на Европската унија или да ја напушти Европската унија?“
За поддршка на напуштање на ЕУ, 51,9% од гласачите се изјаснуваат, а 48,1% против. Англија и Велс гласаа за напуштање на ЕУ, Шкотска и Северна Ирска беа да остане членството.
Веста за излегување од Велика Британија предизвика паничен бран на сите берзи – од Токио до Лондон. Повеќе европски лидери ја оценија британската одлука како политички земјотрес.
Во исто време, екстремно десничарските политичари повикаа на референдум за членство во други земји-членки.
Премиерот Дејвид Камерон се повлече, препуштајќи го местото на Тереза Меј, која имаше тешка задача да преговара за напуштање на Европската унија.
Одлуката на Велика Британија да ја напушти ЕУ „не значи почеток на крајот“ на ЕУ, рече тогашниот комесар Жан Клод Јункер, нагласувајќи дека ЕУ се надева дека Велика Британија „ќе остане нејзин близок партнер во иднина“.
Борис Џонсон, водечка фигура во кампања на Велика Британија за напуштање на ЕУ во една прилика изјави:
. „Унијата е„ возвишена идеја во ова време, но таа веќе не е вистинскиот избор за земјата“, рече поранешниот градоначалник на Лондон.
На 29 март 2017 година, британскиот амбасадор во ЕУ Тим Бароу му предаде на Претседателот на Европскиот совет, Доналд Туск, писмо потпишано од британскиот премиер, со кое се иницира двегодишниот процес за напуштање на Велика Британија.
Преговорите започнаа во јуни 2017 година, со договорени две фази: разјаснување на условите за излез и односите меѓу Велика Британија и ЕУ по Брегзит.
Речиси две години, Велика Британија и нејзините 27 земји партнери во ЕУ водеа сложени преговори, финализирајќи го договорот од 585 страници во декември 2018 година, во кој се утврдени правните услови за „разводот“.
Британски пратеници неколку пати гласаа против, но по изборите на 12 декември 2019 година конзервативците на премиерот Борис Џонсон добија удобно мнозинство…
На 20 декември 2019 година, Долниот дом на британскиот парламент го одобри нацрт-законот за излез на земјата од Европската унија. 358 пратеници гласаа за законот што вклучува договор за преговори со ЕУ за условите на развод, а 234 беа против.
Ппозитивниот исход на гласањето му овозможи на Борис Џонсон да го инаправи текстот на нацрт-законот појасен со вклучување на забрана за продолжување на преодниот рок по Брекзит, кој истекува на 31 декември 2020 година.
На 24 јануари 2020 година, британскиот премиер Џонсон го потпиша текстот на договорот со Европската унија за условите за излегување на Велика Британија од ЕУ.
Претходно, кралицата Елизабета Втора го одобри нацрт-законот за напуштање на ЕУ.
Текстот на договорот го потпишаа претседателот на Европската комисија, Урсула фон дер Лаејн и претседателот на Советот на ЕУ, Чарлс Мишел.
Исходиот од референдумот во 2016 година денеска добива авршница.
Извор: БГНЕС
