Колумни

Митрополит повардарски Агатангел: Веднаш да се поништи Преспанскиот договор и да се оневозможи договорот со Бугарија! Само храбро македонски народе!

Обединета Европа стана Европски сојуз пред распаѓање, затоа ја повикувам Владата во овој контекст да ја приспособи и да ја спроведува својата политика, а сиот македонски народ да се обедини!

„Веднаш треба да се пристапи кон поништување на одвратниот Преспански договор. Од него сè почна, кај него сè треба да заврши. Треба, исто така да се запре и да се оневозможи секој договор со Бугарија, кој и барем малку задира во нашето уставно уредување, во нашиот фолклор, во нашата македонска култура. Името на државата Македонија е идентитет на народот, што живее во неа. Последната постапка на европските парламентарци егзактно ни ја реши оваа равенка. Само храбро македонски народе, добриот Бог ги штити Своите верни чеда, ги пази и ги закрилува оние, што усрдно се борат за секоја правда и слобода! Ја повикувам нашата влада во иднина, во ваков контекст, да ја приспособи и да ја спроведува својата политика. Истовремено, сиот македонски народ, од целиот свет, од сите континенти, конечно треба да се обедини и да го крене својот глас против сите овие неправди, со кои Европа со децении нè измачува.“ – истакнува Митрополитот повардарски †Агатангел (Станковски) во својата колумна со наслов „Црната чума што од Европа се зададе“, која ја објави весникот „Нова Македонија“.

Митрополитот повардарски †Агатангел (Станковски) пишува: Поминаа повеќе од осум години откако ја вплеткавме државата во преспанската катастрофа, кога насилно и бездушно беа урнати темелите на македонската држава. Немајќи план за денот потоа, ни беа нудени ситни и приземни лаги, спакувани во разни небулози, од типот: „идентитетот ни е бетон“, „го зачувавме јазикот“, „датумот само што не стигнал“. Нашите избрани претставници „умешно“ го избегнуваа вистинското име на државата, насекаде ја ширеа и поттикнуваа апатијата, како некаква шок-терапија, што се претвори во нивна единствена надеж дека македонскиот народ со текот на времето постепено ќе се помири со безизлезот. Но македонскиот народ уште сега им го одреди место што тие си го заслужија: длабокото дно на македонската историја, кое е резервирано за најголемите отпадници и предавници.

Европа, во меѓувреме, тонејќи сè повеќе во морална корупција и расипаност, си ги напушташе своите вековни вредности. Таа постепено го спушташе гардот пред силните налети на грчкиот и бугарскиот шовинизам. Како и повеќепати досега во последните дваесетина години, откако ќе биде втерана во ќоше, таа единствениот излез за својата слабост го пронаоѓа во безобразното насилие и агресија. Европа на Хегел, Кант, Иго и Верди, стана Европа на Живков, Каравангелис и нивните бодигарди. Идејата за обединета Европа, како предводник на прогресот, поредокот и квалитетниот живот, се претвори во Европски сојуз пред распаѓање, во свет на корупција.

Нам овие знаци покрај патот како да не ни се доволна предупреда. Сè уште го чекаме нивниот „извештај“, во кого без трошка совест и воздржување тие ќе ја искажат сета своја дрскост. Колку пати треба да нè понижат и да нè омаловажат, па ние да се свестиме со каква напаст и злокобност си имаме работа? Каква сè не тортура сме подготвени да издржиме, имајќи желба да ни биде овозможено да се качиме на бродот што заринкал на остра стена и кој неминовно, по претрпениот бродолом, ќе потоне во немирното и длабоко море? Како сите да се правиме слепи пред оваа општествена закономерност, од која нема бегање и која води во сигурен пропаст. Повеќе од 460 европски пратеници, црно на бело ни потврдија какви ветришта дуваат на тлото на Европа. Ако што поскоро не се соземеме од овој налет на неправдата, бргу ќе бидеме вовлечени во виорот на бурата, која со сета сила ќе настапи и ќе сотре сè пред себе.

Крајно време е да се покажат храброст и трезвеност. Ова е вистинскиот момент кога нештата треба да се именуваат со правото име. Отворено треба да им се каже кои се и што се. Без дипломатија, без улизување, без шепотење, јасно и гласно, без кружење и заобиколување треба да им се каже дека се насилни деспоти, дека се човечка урнатина со прости нагони и инстинкти, со еден збор – политичка карикатура, која служи за потсмев на светот. Ова треба јавно да се стави на знаење и разбирање, и на корумпираните Европејци во бели ракавици и на нашите домашни слабаци, кои ние како македонска држава и општество треба да ги повикаме на одговорност.

Но секое зло е за некое добро – вели нашиот мудар македонски народ. И од оваа ситуација ќе треба да најдеме начин да излеземе со крената глава, како победници. Доста беше криење, прекривање и ставање на ѓубрето под тепих. Достоинството ќе си го вратиме само ако отворено ја браниме и сведочиме вистината. Оваа постапка на европските тоталитарни формации треба да ја претвориме во можност за нашата татковина. Потребно е сите да се обединиме, сиот македонски народ, сите народи и добронамерници што живеат во Македонија, па да го отсечеме никулецот на црната чума што од Европа се зададе. Нивна желба е ние да живееме во поделби, конфликти и недоразбирања. Нивното оружје се подлоста и клеветата. Наше е да си го исчистиме дворот.

Ова не е само обврска на власта ова е можност и за опозицијата. Секој што има некаква јавна функција ќе треба да расчисти со злобните духови од минатото, што како тешко бреме се напластуваат во сегашноста, а ако не се преземат соодветни и навремени мерки, тогаш тие со сета своја сила ќе натежнуваат и во иднината. Република Македонија ќе треба конечно да тргне по друг пат, кој на почетокот колку и да ни изгледа тесен и каллив, сепак со напорна работа и посветеност, со текот на времето, камен по камен, ќе добие изглед на широка и поплочена патека што води кон благосостојба и сенароден бериќет.

За почеток, веднаш треба да се пристапи кон поништување на одвратниот Преспански договор. Од него сè почна, кај него сè треба да заврши. Треба, исто така да се запре и оневозможи секој договор со Бугарија, кој и барем малку задира во нашето уставно уредување, во нашиот фолклор, во нашата македонска култура. Името на државата Македонија е идентитет на народот што живее во неа. Последната постапка на европските парламентарци егзактно ни ја реши оваа равенка. Сумата што произлезе од оваа недоветна операција може да се претвори во сигурна инвестиција за нашата македонската иднина, се разбира доколку смогнеме сили да стапнеме врз главата на змијата што се спрема да нè зарази со својот погубен отров. Во тој контекст треба да бидат третирани сите актуелни или идни француски предлози, но и секој непристоен предлог, кој врз нашата мака вежба некаква дипломатија.

Само храбро македонски народе, добриот Бог ги штити Своите верни чеда, ги пази и закрилува оние што усрдно се борат за секоја правда и слобода! Носена врз крилата на овие вечни вистини, ја повикувам нашата влада во иднина, во ваков контекст, да ја приспособи и спроведува својата политика. А истовремено, сиот македонски народ, од целиот свет, од сите континенти, конечно треба да се обедини и да го крене својот глас против сите овие неправди со кои Европа со децении нè измачува.

Најнови вести од: Колумни

Ахмети во Приштина ги повика Албанија и Македонија „да побараат преиспитување на Резолуцијата на Советот на Европа за УЧК на Косово од 2011“

Дали Али Ахмети на 7.8.2025 во Приштина побара „преиспитување на Резолуцијата на Советот на Европа од 2011 година во врска со косовската УЧК“, но со одредена цел и да превенира можна негова кривична одговорност во Македонија како „врховен командант“ на македонската УЧК во врска со „Хашките случаи“, ако и откако биле реактивирани во македонското правосудство, што го бараат токму Советот на Европа и неговата комесарка за човекови права Дуња Мијатовиќ?

Ќе може ли преку ЕУ и ООН како во 1925 да се побара заштита за македонскиот јазик и неговите дијалекти во Грција, оти дел од нив се соочуваат со закана од „јазична смрт“?!

Сѐ поголем број од македонските дијалекти, особено во источниот и западниот дел на Егејска Македонија, се соочуваат со растечка закана од „јазична смрт“, иако сѐ уште покажуваат одредена отпорност и способност да опстојат, задржувајќи ја колку-толку улогата на чувари на македонската лингвакултура и идентитет во Егејска Македонија, денес во Грција.

Преспанскиот договор е „концентрат“ на геноцидниот и идентитетски фашизам на Метаксас, кој, според Биртлс, се однесуваше кон Македонците како Германците спрема Евреите (2)

Мерките на грчките фашисти и на Метаксас преку јазичниот, духовниот и физичкиот геноцид да ги сотрат Македонците во Егејска Македонија не дале резултат, туку, напротив, уште повеќе го засилиле отпорот да се зачуваат македонскиот идентитет и јазик.

Преспанскиот договор е стопроцентен „концентрат“ на геноцидниот и идентитетски фашизам на Метаксас од 1936 до 1940 врз Македонците во Егејот и нивниот идентитет и јазик

Се смета дека од 1936-1940 година, во периодот на фашистичката диктатура на грчкиот генерал Јоанис Метаксас, поради употребата на македонскиот јазик биле казнети, затворени, или прогонети околу 5.250 Македонци.

Сократ Маркилов (12.4.1921-4.8.1993), македонскиот деец во Пиринска Македонија, кој одлежа 17 години во бугарските затвори, поради својата македонска определба и дејност

Покрај Сократ Маркилов, поради неговите замакедонски активности страдало и неговото семејство. Тоа било интернирано од комунистичките бугарски власти во градот Ловеч.

Штабот на востаниците влегол во Крушево на 4.8.1903 и началникот Никола Карев ја прогласил првата Македонска народна република: Ние сме чеда на Македонија!

На денешен ден, на 4 август 1903 година во Крушево влегол Штабот на крушевските востаници – Горското началство, кој бил свечено дочекан од народот. Началникот на Штабот Никола Kарев одржал револуционерен говор пред народот и ја прогласил првата Македонска народна република, по што го повикал народот да избере привремена влада. Владата била формирана со учество […]

Време е за нова пролет на Македонската Република! – пoрака до ЕУ и „добрите соседи“ од Давкова дека нема веќe да се „витка“ „железниот“ илинденско-асномски ‘рбет, како „гумениот ‘рбет“ на Заев!

На 2 август 1944 на Првото заседание на АСНОМ Панко Брашнаров го одржува историскиот говор, во кој меѓу другото, ќе каже: „Денес на вториот славен Илинден, се ставаат темелите на македонската држава… Да е жива нашата мила македонска федерална држава!“ На 2 август 2025, 81 година по Брашнаров, во својата илинденска реч, исто така, со исклучително значење во поновата македонска историја, претседателката на Република Македонија Гордана Силјановска-Давкова ќе се надоврзе на свој начин на зборовите на Панко, нагласувајќи: „Да ни е вековита Македонската република, зачната овде во Крушевската република! Да ни е вечна слободата! Ние не сме стебло без корен.“

To top