Точно пред 30 години, на 14 декември 1995 година, во Париз беше официјално потпишан Дејтонскиот мировен договор, со кој заврши три и пол годишната војна во Босна и Херцеговина (1992–1995). Договорот, иницијален во Дејтон, Охајо, на 21 ноември 1995 година, го стави крајот на конфликтот што однесе околу 100.000 животи и расели над два милиони луѓе.
Преговорите во воздухопловната база Рајт-Патерсон во Охајо, предводени од американскиот дипломат Ричард Холбрук, беа напнати и траеја три недели. Потписници беа претседателот на Босна и Херцеговина Алија Изетбеговиќ, претседателот на Србија Слободан Милошевиќ и претседателот на Хрватска Фрањо Туѓман.
Договорот ја зачува Босна и Херцеговина како единствена држава, но ја подели на два ентитета: Федерација на Босна и Херцеговина (51% од територијата) и Република Српска (49%). Ова решение донесе мир, но и цементираше етнички поделби.
Патот до Дејтон вклучуваше распад на Југославија, геноцидот во Сребреница во јули 1995 година (каде беа убиени над 8.000 Бошњаци) и неуспешни претходни мировни иницијативи.
Триесет години подоцна, Босна и Херцеговина сè уште се соочува со последиците: политички блокади, економски тешкотии и длабоки етнички поделби. Комплетираниот устав и институции често се критикувани како пречка за функционална држава и евроинтеграции.
Дејтон беше неопходен за прекин на војната, но наследството останува комплексно – мир без целосно помирување.