Во репортажата еве како се претставени најубавите места во Република Македонија: „Порано позната како Македонија по прогласувањето на независноста од Југославија во 1991 година, С.Македонија е недоволно истражен дел од Балканот, чија слоевита историја, од византиската и османлиската до југословенската ера, се комбинира со нејзините сѐприсутни планини, за да создаде збир на регионални култури со цврста посветеност на традицијата и топло, срдечно гостопримство. Сместена северно од Грција, оваа држава без излез на море е една од најпланинските земји во светот, а драматичниот терен е централен за нејзиниот идентитет. „Кога влегувам во мојот автомобил, во кој било правец сакам да возам, имам планина пред мене и планина зад мене Мислам дека ова е најдобриот начин да ја опишам мојата земја.“ – вели Фросина Пандурска-Драмиќанин, која живее во главниот град на земјата, Скопје. Таа работи на селски развој и зајакнување на заедницата.
Манастири, езера напојувани од извори и планинарење
Голем дел од она, што може да се види во С.Македонија лежи покрај малите, кривулести патишта што се протегаат низ селските предели по долините. Овие патеки се исполнети со беспрекорно сочувани византиски манастири, некои стари повеќе од 1.000 години, исполнети со украсни дрвени изработки со инкрустирани бисери, позлатени лустери и антички фрески. Меѓу најпознатите е Бигорскиот манастир, каде што куќа за гости ги пречекува изморените планинари од блискиот Национален парк Маврово. Таму, брилијантните врвови на рубините и топазите на меандрирачко октомвриско возење можат да ја засрамат секоја разгледница од Нова Англија. Свети Наум, кој стои на работ на Охридското Езеро од 905 година, е уште еден добро познат манастир. Вреди да се посети. Охридското Езеро, чии блескави води се наоѓаат јужно од Маврово на границата со Албанија, е бисер на С.Македонија.
Овој дел на светското наследство на УНЕСКО, опкружен со планини, привлекува посетители од целиот Балкан секое лето. Некои доаѓаат за екотуризам. Езерото кое се напојува од извори се гордее со околу 1.200 видови растенија и животни. Други доаѓаат за по традиционално туристичко искуство: купување слатководни бисери по чаршијата во историскиот град Охрид на североисточниот брег на езерото или пиење коктели со шприц во барови на плажни. Друг прекрасен национален парк, Галичица, го прегрнува источниот брег со спектакуларното Преспанско Езеро, веднаш југоисточно од тој парк. Повеќе од сто милји северно во Шар Планина, на северозападната граница на земјата со Косово, желните планинари и планинари можат да најдат изобилство од предизвикувачки патеки. Некои селани во планините сè уште практикуваат древна практика на овчарство позната како преселба на овци, водејќи ги своите овци на сезонски миграции до селата во зима и нагоре кон планинските врвови во лето.
Природна убавина и зачувани културни традиции
Малите семејни фарми се норма во Македонија, што им овозможува на земјоделците да поминуваат повеќе време грижејќи се за своите култури. Тоа значи дека просечниот македонски гостин јаде производи што би изгледале вонземски во американски супермаркет – праз долг еден метар, домати со големина на софтбол и црвени пиперки што можете да ги намирисате од зад аголот. Иако храната варира многу по регион, посетителите на С.Мкедонија можат да очекуваат некои заеднички карактеристики во кујната, која обично се откажува од тешки зачини во корист на свежите состојки од фармата. Ајварот, кремаст намаз од црвена пиперка што се наоѓа низ целиот Балкан, се третира со посебна почит овде, каде што семејствата макотрпно се мачат од самрак до зори во есенските месеци за да направат доволно тегли за годината. Ракијата, висококвалитетен балкански пијалак што Македонците обично го прават од грозје, се служи заедно со обилни порции салати, печено месо и свеж леб од рерна.
Поради сончевата клима С.Македонија може да биде една од најголемите вински земји во регионот, со посебна концентрација во регионот Тиквеш. Други производи што патниците треба да ги бараат се бурек кој најчесто се служи за појадок и ќебапи. Други локални деликатеси вклучуваат пастрмалија од свинско месо и јајца во облик на чамец, со сличности со турското пиде, и низа срдечни супи познати како чорба. Посетителите кои се надеваат дека ќе уживаат во широк спектар на традиционална храна, не треба да бараат подалеку од најблиските кафани, локални пабови каде што гостите се преполни рамо до рамо пред чинии доволно големи за да нахранат цела село. Кафаните често имаат локални бендови кои шетаат од маса до маса, свирејќи омилени песни за посетителите кои плаќаат.
Митко Панов, македонски филмски режисер, ја гледа издржливоста на кафаните музичари како симбол на истрајноста на македонската култура на локално ниво. „Многу земји веќе ја изгубија својата забава на локално ниво.На колку места во САД можете да отидете во кафуле со жива музика, и да му платите на човекот и да кажете: Види, пеј ја оваа песна, затоа што ја обожавам, а ти ја пееш добро?“ – прашува Панов. Кафеаните ги има во изобилство во Скопје, особено во калдрмисаните улици во Дебар Мало и блиските населби Карпош и Буњаковец.
Жичарница и пазар низ лавиринт
Речиси срамнет со земја во земјотресот во 1963 година, градот беше обновен, со силна нагласка на традиционалниот југословенски брутализам. Старата чаршија на градот Скопје го спојува тој брутализам со вековни отомански дизајни и понов неокласицизам во стилот на Лас Вегас. Посетителите, кои бараат сè, од свежи производи до барови и антиквитети, ќе го најдат во сплетот од улички на чаршијата, а можеби и ќе се изгубат по патот. Кафулињата во чаршијата и пошироко се преполни од рано наутро до доцна во ноќта. Градот со средна големина е одличен во однос на културните настани, вклучувајќи џез, филмски и музички фестивали. Голем дел од ова е остаток од југословенските денови на земјата, кога владата силно ги субвенционираше културните центри и уметничките програми.
За патниците, кои бараат одмор по долгите ноќи, поминати во кафеани и скокање меѓу бројните коктел барови во градот, селскиот предел веднаш зад Скопје е полн со атракции, вклучувајќи ја и жичарницата до крстот на Водно, висок челичен крст, што се наоѓа на врв, кој нуди панорамски поглед на градот и планините во далечината. Посетителите можат да се возат со кајак во кањонот Матка, или да ги посетат бројните пештери во кањонот, дом на надреалистички сталактити и редовна станица на глобалната рута за нуркање во пештери…“ – се наведува во репортажата на американската телевизија Си-Ен-Ен за Република Македонија