Тема: македонски народ

Денес се одбележува 11 октомври, Денот на востанието на македонскиот народ против германскиот, италијанскиот и бугарскиот фашизам и нивните домашни слуги

Единаесетти октомври претставува продолжување на слободарските традиции на македонскиот народ, кои се пројавија во долга историска низа на настани на македонскиот непокор: во Карпошовото, Разловечкото, Македонското Кресненско и во Илинденското востание. Единаесетти октомври е почеток на Народноослободителната и антифашистичка борба, која го трасираше патот кон Првото заседание на АСНОМ, кога беа поставени темелите на современата македонска држава, а Македонците конечно беа свои на своето. Без 11 Октомври и без Народноослободителната и антифашистичка борба Република Македонија немаше да постои.

Ако не се урне сценариото за уривање на Македонија, Македонците ќе станат бестатковинци – новите „Курди во Балканот“

Французите ги уриваат Макрон и неговата влада, ама не ја уриваат и Франција како држава, што е целта со Македонија! Се обидуваат и Германците да ги урнат германската владејачка коалиција и Мерц, ама не се стремат да ја урнат Германија како држава, што е целта со Македонија! Потребно е македонско национално и македонско државно единство во напорите за создавање услови за подобар живот за сите граѓани без оглед на етничката и политичката припадност, отфрлајќи било чии меѓународни замешателства во нашите внатрешни работи.

Во Уставот треба да се врати грижата за Македонците од соседните држави, а не да се ставаат „државотворни Бугари“ и со нив агенда за распад на Македонија! (1)

Денес се навршуваат 35 години од донесувањето серија амандмани на Уставот на тогашна Социјалистичка Република Македонија во Собранието, меѓу кои беше и амандманот 58. Со него за првпат беше воведена одредба во еден устав на самостојна и независна Македонија, која се однесуваше на обврската за грижа за македонското малцинство во во Грција, Бугарија и другите соседни држави. Но, поради „Преспанскиот“ и „Бугарскиот договор“, прифатени од претходната Влада, македонската држава се откажа од македонските национални малцинства во тие земји.

„Не“ за европски арбитри да го сечат со „бугарски секири“ македонскиот „идентитетски јазол“

Идентитетот, јазикот, културата и историјата на македонскиот народ не може да се „распостилаат“ како крпи на нечија „европска маса“, па да се „арбитрира“ за нив и да се донесува „решение“ според „бугарски терк“: „њама Македонци“, „њама македонски език“.

Време е за нова пролет на Македонската Република! – пoрака до ЕУ и „добрите соседи“ од Давкова дека нема веќe да се „витка“ „железниот“ илинденско-асномски ‘рбет, како „гумениот ‘рбет“ на Заев!

На 2 август 1944 на Првото заседание на АСНОМ Панко Брашнаров го одржува историскиот говор, во кој меѓу другото, ќе каже: „Денес на вториот славен Илинден, се ставаат темелите на македонската држава… Да е жива нашата мила македонска федерална држава!“ На 2 август 2025, 81 година по Брашнаров, во својата илинденска реч, исто така, со исклучително значење во поновата македонска историја, претседателката на Република Македонија Гордана Силјановска-Давкова ќе се надоврзе на свој начин на зборовите на Панко, нагласувајќи: „Да ни е вековита Македонската република, зачната овде во Крушевската република! Да ни е вечна слободата! Ние не сме стебло без корен.“

Жестокиот критичар на великобугарскиот шовинизам Мито Хаџивасилев-Јасмин (21.12.1922-1.8.1968): Македонците не можат да бидат асимилирани поради нивната јасна македонска национална свест!

Мито Хаџивасилев-Јасмин е многу повеќе од новинар и публицист: тој е директен учесник во македонската Народноослободителна и антифашистичка борба во Втората светска војна. Преку своите текстови кристално јасно ги заштитува македонските национални и политички интереси. Се пројавува како застапник на македонските национални особености и како критичар на сите националистички и шовинистички активности против македонскиот народ.

„Бледскиот договор“ од 1947 е одговорот на сите спорови, кои ги покренува Бугарија денес кон Македонија, затоа треба да се бара негово почитување!

По потпишувањето на „Бледскиот договор“ во 1947 меѓу Југославија и Бугарија започнува да пулсира македонското чувство меѓу Македонците во Пиринска Македонија, но по неговото еднострано раскинување од страна на Софија во 1949 тоа македонско чувство замира… Продолжуваат жестоките настојувања на Софија за асимилација на на Македонците во Пиринска Македонија и негирањето на македонскиот јазик, идентитет и историја.

Најнови вести

To top