Колумни

Македонистичкото дело на Мјечислав Малецки – бедем пред кој паѓаат сите негаторски фалсификати за македонскиот јазик

Навршувањето на 78-годишнината од смртта на Малецки е соодветна пригода за навраќање со должна почит кон личноста и творештвото на овој полски лингвист, дијалектолог и еден од првите и најзначајни светски македонисти, чии македонистички истражувања и студии се траен и импозантен споменик на македонскиот јазик.

Пишува: Свето Тоевски

Седумдесет и осум години од смртта на еден од најзначајните светски македонисти

Истражувањата покажаа дека можеме да го поврземе словенскиот јазик со македонските дијалекти од територијата на Солун, родниот град на Кирил и Методиј. Лингвистичките аргументи доволно сведочат против тезата дека црковниот јазик потекнува од Панонија и нè принудуваат да мислиме само на Солун – татковината на браќата Кирил и Методиј, како татковината на јазикот на кој го превеле Светото писмо. Најстариот словенски јазик го именувам како староцрковнословенски јазик, кој потекнува од ова подрачје на македонските дијалекти, каде што се родиле Кирил и Методиј. Овие два словенски апостола пристигнале во Моравија со својот црковен јазик од Македонија.“ – кажува јасно и уточнето еден од првите и најзначајни светски македонисти Полјакот Мјечислав Малецки во својата научна студија со наслов „Најстариот словенски книжевен јазик“.Со други зборови, Малецки го прогласува македонскиот јазик со неговите дијалекти како најстар словенски книжевен јазик! Тој починал на 3 септември 1946 година. Навршувањето на 78-годишнината од неговата смрт е соодветна пригода за навраќање со должна почит кон личноста, животот и творештвото на овој полски лингвист, славист, балканист, дијалектолог, истражувач на јужнословенските дијалекти, прв полски македонист. Севкупните негови македонистички истражувања и дела се траен и импозантен споменик на македонскиот јазик, бедем пред кој се уриваат како смешни и неодржливи бугарските, грчките и сите други негаторски фалсификати за непостоењето на македонскиот јазик и неговите дијалекти на целата некогашна етнојазична територија на Македонија.

Малецки ја потврдува конечно Македонската теорија за македонските говори од Солунско како основа на староцрковнословенскиот јазик

Теренските дијалектолошки истражувања на Мјечислав Малецки се исклучително важни прилози кон историјата на македонскиот јазик. Тој ја потврдува со аргументи македонската теорија и ја побива панонската теорија за потеклото на староцрковнословенскиот јазик. Овој полски лингвист и македонист нагласува дека првиот писмен книжевен јазик – старословенскиот е настанат врз основа на македонските говори од непосредната околина на Солун, а оти првите црковни книги биле преведени од грчки на старословенски со глаголицата, создадена од Кирил и Методиј. Создавачи на македонската теорија се Ватрослав Облак и Ватрослав Јагиќ. Малецки творечки се надоврзува кон нив. Основите на македонската теорија се поставени кон крајот на 19 век, кога Ватрослав Облак ги вршел своите теренски истражувања во трите солунски села Сухо, Висока и Зарова и ги објавил во книгата „Македонски студии“ на германски јазик.

По истражувањата на Ватрослав Облак во 1892 година, во 1933 година доаѓа и Малецки во истата област, Солунско, и како лингвист веродостојно ги забележува последиците од сите катастрофални последици од грчките геноцидни удари врз физичкото постоење на македонскиот народ и македонските дијалекти во Егејска Македонија. Оттука произлегува бесценетата важност на македонистичкото дело на Малецки за македонскиот народ и македонскиот јазик воопшто.

Во студијата „Најстариот словенски книжевен јазик“Малецки уточнува врз основа на задлабочена научна анализа дека постојат, од една страна, македонски дијалекти со свои зборовни (лексички), фонетско-фонолошки и други карактеристики и, од друга страна, западнобугарски дијалекти и источнобугарски дијалекти со свои сопствени зборовни (лексички), фонетско-фонолошки и други карактеристики, различни од карактеристиките на македонските дијалекти. „А. Лескин во ‘Прирачникот за стариот бугарски јазик’ го популаризирал терминот ‘стар бугарски јазик’, за да го нагласи бугарско-македонскиот карактер на јазикот. Но, бидејќи основата на денешниот бугарски јазик е дијалектот на источна Бугарија (источно од реката Искиер), а не македонскиот дијалект, тешко дека е точен овој термин. Подобро би одговарал на начинот на зборување на несловенските Бугари од периодот пред нивната словенизација и распаѓање во словенската маса.“ – посочува Малецки.

Малецки: „Македонските дијалекти не се ниту српски ниту бугарски

Значи и овој знаменит полски лингвист го посочува фактот дека пред нивното доаѓање во Балканот Бугарите како несловенски народ говореле свој јазик, различен од словенскиот и оти потоа следувал периодот на нивната словенизација и утопување во словенската маса. Овие ставови на Малецки во значителна мера се и поткрепа и потврда на научните истражувања и согледувања на авторот на овој текст дека од јазично-етнички аспект ситуацијата е тотално обратна од она што денес го тврди официјална Софија: Бугарите како несловенски народ по своето доаѓање во Балканот и на територијата на Македонија се словенизирале и се македонизирале, преземајќи го главно како свој говор македонскиот јазик, потоа во наредните векови означувајќи го како „бугарски“, со навистина дополнително развиени нивни јазични белези.

Не само што се фалсификати, туку се будалаштини од највисок ранг тврдењата на официјална Софија дека Македонците говорат бугарски јазик, оти македонскиот јазик има бугарски корени! Бугарската копија му го негира постоењето на македонскиот оригинал!

 Записите на Малецки од 1933 од Суха и Висока: Голем број од населението не се идентификувало себеси како Бугари, ниту го знаел грчкиот јазик“

Како еден од првите македонски дијалектолози, Малецки кога ги посетил во 1933 година селата Суха и Висока, на околу 10 километри оддалечени од Солун, утврдил и дека „голем број од населението не се идентификувало себеси како Бугари, ниту го знаел грчкиот јазик“. Потпирајќи се врз Облак и трудови од други автори од областа на македонската дијалектологија, Малецки констатира дека македонските дијалекти претставуваат поединечен дијалектен тип што може да се нарече македонски јазик. „Во однос на прашањето дали македонските дијалекти се српски или бугарски, би одговорил дека тие не се во целост ниту српски ниту бугарски, но дека повеќето од нив му припаѓаат на поединечен дијалект што може да се нарече македонски јазик.“ – констатира овој полски македонист и дијалектолог во својата научна студија „За прашањата на македонската дијалектологија“, објавена во 1938 година.

 Студијата на Малецки „За прашањата на македонската дијалектологија“, во која ја нагласува засебноста на македонскиот наспроти бугарскиот јазик

Дали можат сегашните кандидати за градоначалници по локалните избори една од улиците во градовите во Македонија да ја именуваат како „Мјечислав Малецки“?

Резултатите од интензивните истражувања на Малецки во Егејска Македонија, денес во Грција, се неколку расправи и две книги: „Два македонски говора. Сухо и Висока во Солунско“ и „Текстови од говорите во Костурско“. Тие се објавени во Краков, во 1934 година, со напоредно приложени автентични македонски дијалектни записи од Сухо и Висока, но и од Костурско, произлезени од разговорите со месното македонско население. Во Краков во 1936 година Малецки објавил и речник на тие говори.

Мјечислав Малецки е роден на 14 јули 1903 година. Во периодот 1923–1927 година студирал полска филологија, словенска филологија и романтични студии на Јагелонскиот универзитет. Студиите ги завршил на универзитетите во Белград, Љубљана, Софија и Загреб. Од 1941 година работел во Јагелонскиот универзитет во Краков како професор по словенска дијалектологија. Во јули 1945 година бил избран како член на Полската академија на знаењето од Краков. Напишал повеќе од 80 дела и книги.

Малецки умрел на 3 септември 1946 година. Денес во Полска, во Краков, е именувана една улица по неговото име „Мјечислав Малецки“. Дали ќе може некој од сегашниве кандидати за градоначалници на Скопје, Битола, Тетово или другите градови во Македонија да поведе и да реализира иницијатива една улица и кај нас да го понесе името на овој голем Полјак, кој толку многу нѐ задолжи со своето научно творештво, посветено токму нам и на нашата „јазична татковина“, на македонскиот јазик? Ќе биде ли неможно на некој од амфитеатрите на Институтот за македонски јазик во Скопје, или на домашните филолошки факултети да им се стави на влезните врати име и табла „Мјечислав Малецки“, во кои и се предава за неговите македонистички истражувања?

(Авторот изнесува во оваа колумна согледувања од сопствена научна лингвистичко-политиколошка анализа, кои немаат никаква поврзаност со ниедна политичка партија во Република Македонија. Согледувањата на авторот не се став на редакцијата на „Експрес“)

„Нова Македонија“

Најнови вести од: Колумни

Турскиот генерал Ознал: Историските и етничките вистини на Македонците треба да се признаваат!

Ознал пишува и за геноцидот врз Македонците од 1913-1918 година, кој го смета за многу поголем од голготата во 1948 година во Егејска Македонија, под Грција. Според турските архиви, турскиот Генералштаб располага со фрапантни податоци за масовен егзодус на Македонците од Егејска Македонија, присилно протерани во Бугарија.

Панко Брашнаров (9.8.1883-13.7.1951), сведокот на двата Илиндена, непоколебливиот борец за создавање на македонската држава

Брашнаров голем дел од својот живот го помина по затвори, каде што бил брутално тепан и изложуван на тортури, поради својот македонски патриотизам. Затоа остана без семејство и потомство. Во колективното паметење на македонскиот народ останува засекогаш запишан со светли букви.

Ќе може ли преку ЕУ и ООН како во 1925 да се побара заштита за македонскиот јазик и неговите дијалекти во Грција, оти дел од нив се соочуваат со закана од „јазична смрт“?!

Сѐ поголем број од македонските дијалекти, особено во источниот и западниот дел на Егејска Македонија, се соочуваат со растечка закана од „јазична смрт“, иако сѐ уште покажуваат одредена отпорност и способност да опстојат, задржувајќи ја колку-толку улогата на чувари на македонската лингвакултура и идентитет во Егејска Македонија, денес во Грција.

Преспанскиот договор е „концентрат“ на геноцидниот и идентитетски фашизам на Метаксас, кој, според Биртлс, се однесуваше кон Македонците како Германците спрема Евреите (2)

Мерките на грчките фашисти и на Метаксас преку јазичниот, духовниот и физичкиот геноцид да ги сотрат Македонците во Егејска Македонија не дале резултат, туку, напротив, уште повеќе го засилиле отпорот да се зачуваат македонскиот идентитет и јазик.

Преспанскиот договор е стопроцентен „концентрат“ на геноцидниот и идентитетски фашизам на Метаксас од 1936 до 1940 врз Македонците во Егејот и нивниот идентитет и јазик

Се смета дека од 1936-1940 година, во периодот на фашистичката диктатура на грчкиот генерал Јоанис Метаксас, поради употребата на македонскиот јазик биле казнети, затворени, или прогонети околу 5.250 Македонци.

To top