Колумни

Дода: Рама и Курти имаат сеалбански амбиции да влијаат, или да доминираат во албанскиот простор! – Со нивните партии се во трескавична трка за моќ во Македонија!

Анализа на косовскиот весник „Бота сот“ за мешањето на премиерот на Албанија Еди Рама со неговата Социјалистичка партија и на Албин Курти, сега вршител на должноста премиер на Косово, со неговата партија Ветвендосје (Самоопределување) на ланските претседателски и парламентарни избори во Македонија: колку Тирана и Приштина (не) им се потребни на Албанците во Македонија и зошто?

„Двајцата премиери Рама на Албанија и Курти на Косово пројавуваат сеалбанска амбиција за политичко влијание, или за доминација во албанскиот простор. Социјалистичката партија на премиерот Еди Рама во Албанија и Движењето Ветвендосје (Самоопределување) на премиерот Албин Курти во Косово се во трескавична трка за моќ преку границите во Македонија, но и во Црна Гора. Сепак, таа трка во Македонија останува најнагласена.“ – нагласува новинарката Марјана Дода, основач и главен и одговорен уредник на геополитичкиот портал „Аргументум“ од Албанија, во анализата со наслов „Предлогот на Курти за претседател-Албанец во Македонија: интервенција или помош?“, која ја објави косовскиот весник „Бота сот“.

Албин Курти честопати бил „обвинуван“ од албанските партии во С.Македонија за „мешање“

Во анализата на „Бота сот“ се наведува: Лидерот на Алијансата за Албанците Зијадин Села, изјави дека „вршителот на должноста премиер на Косово Албин Курти му предложил Арбен Таравари да биде номиниран како претседателски кандидат за претседателските избори во 2024 година“. Во интервју за медиумите во Косово Села изјави дека „Курти му го кажал ова на средба на 4 јануари 2024 година“. Села му одговорил на Курти дека „за него не би бил проблем да биде кандидиран Таравари“. Но ги кажал и причините зошто Албанците не треба да имаат кандидат за претседател на државата. „На средбата со Курти на 4 јануари 2024 година бев прашан: ‘Што мислиш дали да го направиме Таравари како кандидат за претседател?’ Одговорив дека немам ништо против тоа, но прашав дали треба да имаме Албанец-кандидат за претседател. Повикав на внимателност во овој поглед.“ – кажал Села на таа средба со Курти.

Премиерот Албин Курти честопати бил „обвинуван’ од албанските партии во Македонија за мешање“. Претседателот на Демократската унија за интеграција Али Ахмети го опиша Курти како „човек што се меша во внатрешните работи на Албанците во Македонија“.

„Поделбите меѓу Косово и Албанија во Македонија одат во корист на ВМРО-ДПМНЕ“

Џенис Сулимани, политиколог-Албанец во Македонија вели дека „на овдешните Албанци им се потребни Приштина и Тирана“. Но, според него, „тие ги наметнуваат своите поделби тука“.

„Албин Курти и Еди Рама во последната предизборна кампања во РСМ ги мереа своите сили за своевидно партнерство со тукашните албански политичари. На Албанците овде им требаат Приштина и Тирана. Но, кога Приштина и Тирана ги наметнуваат своите поделби тука, тогаш тоа е проблем, од кој корист има само македонската партија која ја води државата, во конкретниот случај ВМРО ДПМНЕ.“ – посочува Сулимани.

Според него, „албанските премиери немаат унифицирана политика за Албанците од С.Македонија“. За „интервенцијата’ на Курти и Рама во С.Македонија“ други аналитичари претходно изјавија, дури и дека, според нив, „С.Македонија се претворила во политичко бојно поле“.

„С.Македонија стана политичко бојно поле меѓу премиерите Рама и Курти, кои се вмешаа во двојните избори, парламентарни и претседателски во земјата. Оваа интервенција на албанските премиери од регионот го загрозува токму албанскиот политички чинител, кој е, без сомнение, катализатор за политичка стабилност наспроти внатрешните и надворешни предизвици на С.Македонија. Големи прашања се раѓаат додека гледаме сеалбанска амбиција на двајцата премиери Рама и Курти за политичко влијание, или за доминација во албанскиот простор. Социјалистичката партија на премиерот Еди Рама во Албанија и Движењето Самоопределување на премиерот Албин Курти во Косово се во трескавична трка за моќ преку границите во Македонија, но и во Црна Гора. Сепак, таа трка во Македонија останува најнагласена.“ – напиша новинарката Марјана Дода, основач и главен и одговорен уредник на геополитичкиот портал „Аргументум“ од Албанија.

Според неа, „ова не ѝ служеше за добро на Македонија на парламентарните и претседателските избори“. „С.Македонија е сè уште заложник на историските претензии од Бугарија, а регионот како целина е сè уште кревок. Не треба да се заборави геополитичката позадина, која носи силни ветрови на дестабилизација. Албанците денес се државотворци и соуправуваат со оваа држава, па во овие геополитички околности секоја интервенција однадвор, без разлика дали од Албанија или од Косово, го разнишува кредибилитетот на политичките партии пред граѓаните на С.Македонија, без оглед на нивната етничка припадност.“ – напиша Дода.

„Предлогот на Курти беше искористен политички“

Колумнистот Лирим Гаши вели дека „целта на Курти е да биде кооперативен“. „Овој предлог може да се смета како обид за регионална политичка координација, со цел зајакнување на застапеноста на Албанците во С.Македонија. Но, без внатрешен консензус може да се сфати и како мешање во домашната политика. Значи, целта можеби била соработка, но начинот и формата на остварување создале двосмисленост: Ако е направено со разбирање и претходна консултација, тоа е координација. Ако е направено еднострано, или надвор од структурите на албанските партии во С.Македонија, на тоа се гледа тогаш како на мешање.“ – укажува Гаши.

Според него, „иницијативата на Курти Таравари да биде претседател одразува поделба и поларизација наместо единство и соработка“. „Некои партии ја протолкуваа оваа иницијатива како фаворизирање одреден субјект, на Алијансата за Албанците, создавајќи тензии и поделби. Наместо да ги зближи албанските партии за заедничка цел, на пример, да има претседател- Албанец, предлогот беше политички искористен, за да се добие изборна предност. Тоа му наштети на внатрешното единство.“ –  вели Гаши.

Тој бара „иницијативата на Курти да послужи како катализатор за стратегиско единство, а не како причина за поделби“. Според него, „предлогот на Курти бил добра можност, но погрешно управувана од двете страни“.

„Оваа иницијатива требаше да послужи како катализатор за стратегиско единство, а не како причина за поделба. Соодветниот одговор од албанските партии требаше да биде: да свикаат заеднички, сеопфатен, вклучувачки состанок, каде што би разговарале за обединувачка кандидатура; да изградат заедничка национална платформа, каде што приоритет би било достоинственото претставување на Албанците во централните институции; да ја третираат секоја поддршка од Косово, или од Албанија како братска и помагачка, а не како политичко диригирање. Предлогот на Курти беше добра можност, но погрешно управувана од двете страни: требаше да се случи како дел од транспарентен и инклузивен процес, а не како приватен предлог меѓу поединци. Само преку меѓусебна доверба и споделена визија, Албанците во регионот можат да се координираат без да бидат обвинети за мешање.“ – заклучува Гаши во анализата, која ја, објави „Бота сот“

Најнови вести од: Колумни

Конески, генијот-посветеник на Македонската идеја, и неговиот аманет Македонците да си го вардат јазикот, својата „единствена неподелена татковина“

Блаже Конески (Небрегово, 19 декември 1921 – Скопје, 7 декември 1993), генијот на македонската поезија и проза, академик, книжевен историчар, филолог и јазичар, творец на „Македонската граматика“, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, е еден од кодификаторите на современиот македонски книжевен јазик. Денес се навршуваат 92 години од неговата смрт и ова е пригода за ново навраќање кон неговото неизмерно книжевно и научно творештво, на неговата личност и кон непресушните врутоци на неговите јазични, поетски и национални посланија и завештанија до денешново и сите наредни македонски поколенија дека токму јазикот е она, што нѐ прави како македонски народ, различен од сите други народи во Балканот, Европа и светот. Во последната, претсмртна статија „Една ситуација и едно лично становиште“ Конески ќе истакне: „Денешниот однос на бугарските раководители спрема нашиот јазик има свои длабоки корења во теоријата на великобугаризмот. Можеше ли оформувањето на нашиот јазик да биде појава случајна, дури измислена? Се разбира дека не можеше. Но, македонскиот јазик, и покрај сите викотници против него, од каде и да идат тие, постои, се развива и станува јазик на сѐ побогата литература, станува јазик, на кој што културните придобивки на човештвото му се присвојуваат на еден народ, досега потиснат во мракот на ропството. Добро кажува арапската пословица: ‘Пците лаат, карванот си мине!“

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

Зошто низ нашите градови не ечи многу почесто „песната на Македонија“ – нејзината „молитва“?

„Народните песни се показаљка на степенот од умственото развитие од народот и огледало на неговиот живот. Народот в песни изливат чувствата си, в них увековечвит животот му и давнешните му подвиги, в них находвит душевна храна и развлечение; затова в жаљба и в радост, на свадба и хоро, на жетва и грозјебрање, на везање и предење, по поле и по гори, штедро изливат песните како од богат извор…“ – ова е напишано во предговорот на првиот дел на „Зборникот на македонските народни песни“ на браќата Димитар и Константин Миладинови, објавен во 1861 година. Зарем турбофолкот и шундот, наречен „музика“ од балканската естрадна периферија на концертите во Македонија, ќе дозволиме да станат „показаљка на степенот“ на нашето „умствено развитие“ како народ македонски? Зарем ќе се согласиме тоа да стане „огледало на нашиот живот“ како народ македонски, чиј изворен фолклор и народен мелос се со врвни уметнички и културни вредности и меѓу најценетите во Европа и светот?!

Уставот од 17 ноември 1991 со асномската основа на Македонија како држава на македонскиот народ

Првиот устав на независна Македонија од 17 ноември 1991 година е од редот на така наречените „национални устави“. Тој македонски устав во најголемиот број негови елементи е на исто ниво и содржински и во поглед на содржаните принципи како и 165 други национални устави од вкупно 189-те устави, колку што ги има во овој момент во светот.

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

To top