Пишува: Свето Тоевски
Европската унија упати преку Нацрт-заклучоците на својот Совет на министри повторно категорична порака и барање до Република Македонија: првата фаза од преговорите за евроинтегрирање може да започне штом ќе се спроведат уставните измени. Тие Нацрт-заклучоци се очекува едногласно да бидат усвоени од земјите-членки на ЕУ на 16 декември во Брисел. Спротивно на највисоките резолуции на ООН и на сопствениот основачки „Договор од Мастрихт“ ЕУ бара неотстапно од Република Македонија да го внесе „бугарскиот државотворен народ“ во нејзиниот устав, без никакво обрнување внимание какви сѐ последици тоа би предизвикало за нејзиниот политички суверенитет и територијалниот интегритет, за македонската државност и македонскиот идентитет, јазик и историја.
Резолуцијата за недопустливост на политиката на хегемонизам во меѓународните односи на Генералното Собрание на Организацијата на Обединетите Нации од 1979 година строго – нагласуваме „строго“– ѝ забранува Бугарија водење и наметнување политика на политички, културен, историски и идентитетски хегемонизам кон Македонија и македонскиот народ, со тоа што таа бара вметнување „бугарски државотворен народ“ во уставот, но и да се прифати дека „македонскиот јазик има бугарски корени“, оти „македонскиот народ е новосоздаден народ од 1944/1945 година“, односно дека „Македонците се Бугари“, а дека „Македонија и Бугарија имаат заедничка, споделена историја“. Споменатата резолуција на ООН ѝ забранува, исто така строго, и на Европската унија водење политика на политички, културен, историски и идентитетски хегемонизам кон Македонија, давајќи ѝ поддршка на Бугарија во оваа смисла. Со оваа своја резолуција Генералното собрание на Организацијата на Обединетите Нации „ги повикува сите држави во водењето на меѓународните односи строго да ги почитуваат принципите на Повелбата на Обединетите Нации и принципите, кои се однесуваат на почитувањето на суверенитетот, суверената еднаквост, националната независност, единството и територијалниот интегритет на државите, немешање во нивните внатрешни работи, …мирно решавање спорови …доминација до самоопределување…“
Со своите Нацрт-заклучоци за Македонија ЕУ и нејзиниот Совет се во директен судир со Организацијата на Обединетите Нации и кршат уште еден нејзин важен акт: Декларацијата на Генералното собрание на ООН за недопустливост на интервенирањето и мешањето во внатрешните работи на државите од 9 декември 1981 година. Со оваа декларација Генералното собрание на ООН потврдува, во согласност со Повелбата на Обединетите нации, дека ниту една држава, или група држави, нема право да интервенира, или да се меша во каква било форма, или од која било причина во внатрешните и надворешните работи на други држави. „Принципот на немешање во внатрешните и надворешните работи на државите ги опфаќа следните права и должности: суверенитет, политичка независност, територијален интегритет… како и националниот идентитет; суверено и неотуѓиво право на државата слободно да го одредува својот политички, економски, културен и општествен систем… без надворешна интервенција, мешање, субверзија, принуда или закана во каква било форма…“ – се нагласува во оваа декларација на Генералното собрание на ООН.
Советот на ЕУ со своите најнови Нацрт-заклучоци и Бугарија како членка на ЕУ со барањето до Македонија за уставни измени ги кршат не само клучните документи на светската организација, туку и фундаменталниот „Договор за Европската унија“, нејзиниот своевиден „европски устав“. Во него стриктно пишува: „1. Унијата ги почитува националните идентитети на своите земји-членки…2. Унијата ги почитува основните права, како што се гарантирани со Европската конвенција за заштита на човековите права и основните слободи, потпишана во Рим на 4 ноември 1950 година, и како што тие произлегуваат од уставните традиции заеднички за земјите-членки, како општи принципи на правото на Заедницата.“ Оваа темелна одредба во „Уставот на Европа“ – основачкиот „Договор за ЕУ“ се заснова врз врховниот принцип на меѓународното право „јус когенс“ дека идентитетскиот комплекс и јазикот на кој било народ, што значи и на македонскиот народ, е надвор од какви било меѓународни договори, оти е неповредлив и како таков заштитен во апсолутна смисла и во однос на најновите Нацрт-заклучоци на Советот за Европа за менувањето на уставот на Македонија. Но, ЕУ ги гази не само македонскиот идентитет и јазик, туку и се обидува повторно да ги погази и уставните традиции на македонската држава, иако ги почитува таквите традиции на своите држави-членки.
Македонија, нејзиниот устав, државно-националните интереси на македонскиот народ и сите други нејзини граѓани интереси и потреби, се целосно заштитени со меѓународните принципи на меѓународното право за државен суверенитет, право на самоопределување на народите и принципот на неинтервенција во внатрешните работи. Тие принципи ги прават нелегални Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ, која од свои „повисоки геополитички причини и интереси“ до максимум ги поддржува Бугарија и и нејзините интереси. Најновите Нацрт-заклучоци на Советот на ЕУ за измената на македонскиот устав се дел од „санстефанската фактура“, која ја испостави Софија, заради прифаќањето на таквиот свој статус, а која е замислено дека треба да ја платат Македонија и македонскиот народ по цена на конечно себеоткажување и самобришење од светската мапа на држави и народи. Како што ѝ се „плати“ и „преспанската фактура“ на Грција со „Преспанскиот договор“.
Претседателката на Република Македонија Гордана Силјановска-Давкова деновиве беше категорична: „Ако ЕУ се темели на вредности, моето прашање е: Кој треба да го смени уставот?“ Таа ја потсети ЕУ дека поправо Бугарија има поодамнешна обврска да си го смени уставот, а не да се наредува Македонија да го прави тоа! Европската Венецијанска комисија за владеење на правото на 3 март 2008 година со писмен допис експлицитно ја повикала Владата во Софија да изврши промени на Уставот на Бугарија заради „еднаков третман на лицата што припаѓаат на националните малцинства според Рамковната конвенција“. Што најдиректно значи еднаков третман и на македонското национално малцинство! Во меѓувреме Бугарија не го променила својот устав, заради тамошните Македонци, но сега заедно со Брисел бара Македонија да го промени својот устав заради овдешното „бугарско малцинство“ од 3500 попишани Бугари со последниот попис, но кренати уставно на ниво на „бугарски државотворен народ“?! Во еден„пакет“ бесмислица и апсурд во светски размери! Во еден „пакет“ преседан и парадокс во светски размери!
Посочените одредби од двата акта на ООН и од „Договорот на ЕУ“ ги уриваат како меѓународноправно ништовни и неприфатливи Нацрт-заклучоците на Советот на Европа дека Македонија мора да го смени својот устав според барањето на Бугарија. Тие одредби, кои ѝ даваат целосно право на Македонија да ги отфрли наредбите на ЕУ и Бугарија, јасно укажуваат дека Брисел и Софија жестоко го кршат меѓународното право.
(Авторот изнесува во оваа колумна согледувања од сопствена политиколошка анализа, кои не се став на редакцијата на „Експрес“)