Колумни

Маршираме против топовите на европското лицемерие, сењор Кошта!

Претседателот на Европскиот совет, Антонио Кошта, во Скопје потврди дека Европската унија засега цврсто стои во одбрана на позициите на својата членка Бугарија во спорот со Македонија. Португалецот својот став го соопшти грубо, со зборовите; „Она што е договорено е договорено и нема повеќе што да се договара. Сега треба да се исполни тоа што […]

Претседателот на Европскиот совет, Антонио Кошта, во Скопје потврди дека Европската унија засега цврсто стои во одбрана на позициите на својата членка Бугарија во спорот со Македонија. Португалецот својот став го соопшти грубо, со зборовите; „Она што е договорено е договорено и нема повеќе што да се договара. Сега треба да се исполни тоа што е договорено и нема повеќе простор да се прашува што уште треба да се договара“.

Македонскиот премиер Христијан Мицкоски возврати смирено, на одлучно: „Јас сум на истиот став дека евроинтегративниот процес треба да се темели на вредности, а не на билатерални прашања. За жал, претходната влада прифати такво билатерално прашање да биде дел од нашата европска иднина. Јас тоа не можам да го прифатам и нема никогаш да го прифатам“.

Тоа беа клучните политички пораки од оваа средба. Ништо ново, ништо неочекувано. Можеби новост е само тоа што Португалецот изгледа се амбицирал да ја скрши „тврдата позиција“ на владата во Скопје и да ја натера да го прифати она што го прифатија сервилните влади на СДСМ на Зоран Заев и на Димитар Ковачевски. Тоа значи дека нашите дипломати ќе имаат уште сеанси на „виткање рака“ со Антонио Кошта.

Во врска со тоа, имам предлог како на Португалецот да му објасниме што значат атрибутите на нашиот национален идентитет и нашата национална гордост, за нас, Македонците. И зошто не можеме и не сакаме да ги прифатиме бугарските негирања, кои претседателот на Европскиот совет ги смета за „договорена“ работа. Имено, предлагам на првата наредна средба со него, да се интонира, или барем неформално да се испее, португалската химна „A Portuguesa“.

Приказната и „контроверзите“ за португалската химна

Оваа песна е создадена во 1890 година, во време кога под силен притисок и ултиматум на Велика Британија, Португалија мора да се откаже од своите територии и претензии во Африка, во Ангола и во Мозамбик. Во 1911 година, по укинувањето на монархијата во Португалија, „A Portuguesa“ станува официјална химна на републиката.

Во Португалија, посебно во некои елитистички кругови, химната постојано е изложена на критики, бидејќи таа повикува на оружје („às armas, às armas!“) и на борба против „непријателот“. Еврофанатиците сметаат дека химната не е доволно „европска“ и дека го буди духот на национализмот и на империјализмот, а наводно ја шири и идејата за „зајакнување на нацијата“ преку „отпор кон странски влијанија“.

Ова се стиховите на португалската химна:

Херои на морето, благородни луѓе,
Храбра и бесмртна нацијо,
Крени се повторно
О раскошу на Португалија!

Во маглата на спомените,
О Татковино, почувствувај го гласот
На твоите истакнати предци
кои ќе те доведат до победа!“

И „контроверзниот“ рефрен што најмногу ги нервира елитистите, поради кој тие својата химна ја сметаа за „анахрона“:

На оружје, на оружје,
преку земја, преку море,
на оружје, на оружје,
за Татковината да се бориме!
Против топовите маршираме, маршираме!

Одвреме навреме, во Португалија се појавуваат идеи за промена на текстот или за компонирање нова химна, но тие не добиваат широка поддршка. За нормалните луѓе во Португалија, „А Portuguesa“ не е химна на освојување, туку реакција на понижување. Повикот „на оружје“ е симбол на мобилизација на народната волја за одбрана на достоинството на нацијата, а не конкретен повик на агресија или на војна. Химната за Португалците е и симбол на слободата по падот на монархијата, а подоцна и на борбата против диктатурата на Салазар.

Со еден збор, „A Portuguesa“ е дел од традицијата и од идентитетот на Португалците. Огромен дел од португалскиот народ ја сака и ја пее химната со гордост, особено на спортски настани и национални празници. Критиките доаѓаат од политички или од интелектуални групи, а не од широката јавност, што го прави нивното барање елитистичко, а не народно.

Португалците и Французите маршираат, Македонците се борат за своите правдини

Јас навистина не знам во која група спаѓа политичарот Антонио Кошта и дали ќе му се допадне да ја слушне својата химна уште еднаш, како што веројатно ја слушал и ја пеел многу пати во животот. Но, сигурен сум дека едно такво внимание од наша страна ќе му помогне да сфати дека борбата за слобода и отфрлањето на уцените и на ултиматумите од силниците е дел и од традицијата на македонскиот народ.

Нашата химна можеби нема толку „милитантни“ метафори како „А Portguesa“ или како „Марсејезата“, на пример (во која, пак, се спомнуваат оружје, баталјони, марширање, леење нечиста крв итн), но и „Македонците се борат за своите правдини“ во својата химна (по стихови на Владо Малески).

Соочени со топовите на силеџиското вето, како и храбрите Португалци некогаш со топовите на моќната Британска империја, Македонците денес ја избираат единствената достоинствена опција – верба во слободарскиот дух на европските нации и во идејата за обединување на Европа, но и отпор и истрајност во борбата против неправдата.

Што има тука неевропско?

Против топовите маршираме, маршираме!

Маршираме против топовите на европското лицемерие, сењор Кошта!

Целата колумна на Бранко Героски на следниот линк:

Маршираме против топовите на европското лицемерие, сењор Кошта!

Најнови вести од: Колумни

Преобјавен „Абецедарот“ за македонските деца во Егејска Македонија од 1925, кој е сведоштво за посебноста на македонскиот народ со својот македонски јазик

Во 1925 година се успеа преку тогашното Друштво на народи, кога не постоеше држава на македонскиот народ, да се издејствува „Абецедар“ за македонските деца во Егејска Македонија, макар и по барање на тогашна Бугарија и поради нејзините асимилаторски стремежи кон македонскиот народ. Денес, кога постои македонска држава на македонскиот народ, оваа Република Македонија, зошто да не се побара пак заштита за македонскиот јазик во Грција овој пат и од ЕУ и од Организацијата на ООН, како наследничка на некогашното Друштво на народи, па пак да се отпечати македонски овојпат „Буквар“, а не „Абецедар“ за македонските деца? Со барање и да се воведе македонскиот јазик во грчките училишта?! Правото на употреба на мајчиниот јазик е неотуѓиво право на секој народ и секое национално малцинство во Европа и светот, тоа право е загарантирано со сите европски конвенции и со конвенциите на ООН. Грција е обврзана со сите овие конвенции да ја овозможи употребата на македонскиот јазик во училиштата за македонските деца.

Во непокорена Македонија последниот збор го имаат македонскиот народ и сите други граѓани, не странците, а општините не се ничија „етничка сопственост“

Отсега натаму ќе претстои потребата за изнаоѓање нови точки на заедничко градење развој и перспектива, за создавање нова „македонска национална енергија“ во македонското национално тело. Но по овие локални избори ќе претстои нужно и неизбежно создавање нова и „македонска државна енергија“ заедно со Албанците и другите етнички заедници во смисла на заедничко градење на правецот на развојот на државата, во која сите имаат еднакви стремежи, потреби, права и интереси.

Се согласувам со Филипче – Воопшто не е лошо, напротив битна е перспективата

СДСМ оствари чиста, пефектна победа во Кривогаштани и уште во две општини во првиот круг. Има шанса уште во пар други. Во бастионот Струмица свесно беше жртвувана кралица во ликот на Костадинов

Лаен доаѓа со „европски булдожер“ во нов обид да го „раздроби“ „ѕидот“ на отпорот против бугаризацијата на македонскиот народ и држава (2)

Шпанија и Словачка во своите устави по никоја основа не предвидуваат и не дозволуваат национални малцинства, или етнички групи да можат да здобијат во нивните устави статус како „државотворни народи“, за да не им се овозможи на односните малцинства, или етнички групи, да здобијат право, согласно со меѓународното право, на територијална автономија и самоопределување до отцепување од овие две држави. Односно, право да прогласат сопствена држава на „својот дел“ од територијата на Шпанија и Словачка и потоа да ги припојат кон „своите матични држави“. Ова го истакнуваат реномирани европски и светски експерти за уставно право и политички науки. Токму тоа го бара Бугарија за „бугарските државотворци“ во Македонија, токму ова штедро го поддржуваат Урсула фон дер Лаен и ЕУ! Зошто Лаен не оди и во Шпанија и Словачка и таму да бара промени во нивните устави, па да добијат и некои од тамошните национални малцинства уставен статус како „државотворни елементи“ на Шпанија и Словачка (патем и членки на ЕУ!), па да имаат право на отцепување „свои делови“ и од териториите на Шпанија и Словачка и припојување на тие делови кон „своите матични држави“?!

Лицемерието на стратегискиот партнер на Бугарија – Германија кон Македонија и принципиелната и пријателска поддршка од Словачка (1)

Водечката германска партија АФД бара „алтернатива за Германија“ и „иднина надвор од сегашната ЕУ“, во „Европа на суверени нации.“ – не смее ли и Македонија да го бара тоа, алтернатива за Македонија, не смее ли и таа да се стреми кон „ЕУ на суверени нации“?! Патот по кој одат Словачка и другите држави од „Вишеградската група“, патот на сѐ посамостојно одлучување, иако се членки на ЕУ, треба да го следи и Македонија како кандидатка за во ЕУ.

Ако не се урне сценариото за уривање на Македонија, Македонците ќе станат бестатковинци – новите „Курди во Балканот“

Французите ги уриваат Макрон и неговата влада, ама не ја уриваат и Франција како држава, што е целта со Македонија! Се обидуваат и Германците да ги урнат германската владејачка коалиција и Мерц, ама не се стремат да ја урнат Германија како држава, што е целта со Македонија! Потребно е македонско национално и македонско државно единство во напорите за создавање услови за подобар живот за сите граѓани без оглед на етничката и политичката припадност, отфрлајќи било чии меѓународни замешателства во нашите внатрешни работи.

Макронова Франција, која се меша во внатрешните работи на многу држави, е „санстефанска маќеа“ за Македонија, а „европска мајка“ за Бугарија! (2)

Со оглед на активираното сценарио за уривање на Македонија како држава, ќе мора локалните избори на 19 октомври да бидат не само изјаснување за нови, поквалитетни локални власти и подобро функционирање на општините, туку и референдум за опстојот и просперитетот на Македонија како држава и заеднички дом за сите нејзини граѓани, без оглед на нивната етничка и политичка припадност.

Најнови вести

To top