Свет

Руски “влажни соништа” за тоа чија е Алјаска

Во 1867 година, рускиот император Александар Втори ја продаде Алјаска на САД за 7,2 милиони долари, САД ја призна за 49-та американска држава во 1959 година

Додека рускиот и американскиот претседател се подготвуваат да се сретнат во најголемиот град во Алјаска, на интернет повторно се појавија шпекулации дека Владимир Путин ја отфрла легитимноста на продажбата на Алјаска на САД од страна на Русија во 1867 година.

Претседателите на САД, Доналд Трамп и на Русија, ќе се сретнат утре во воена база во најголемиот град во Алјаска, Анкориџ, на долгоочекувани разговори за руската инвазија на Украина, а локацијата на состанокот е избрана од практични причини, објавува „Еуроњуз“.

Алјаска и Русија се оддалечени само 90 километри, а островот Мал Диомед на Алјаска е на помалку од четири километри од рускиот остров Голем Диомед во Беринговиот теснец. Ова значи дека Путин може да пристигне на разговорите без воздушниот простор на западните земји кои би можеле да се обидат да го пресретнат неговиот лет за да спроведат потерница од Меѓународниот кривичен суд (МКС).

Но, локацијата не е само практична, туку е и симболична. Алјаска некогаш била руска колонија. Во 1867 година, рускиот император Александар Втори… ја продаде Алјаска на САД за 7,2 милиони долари за да помогне во отплатата на долговите настанати за време на Кримската војна од 1853-1856 година.

Русија не ја сметаше Алјаска за економски значаен дел од својата територија. Алјаска официјално беше прогласена за 49-та американска држава во 1959 година, а денес е најголемата од сите 50 американски држави.

Путин ќе биде првиот руски претседател што ќе го посети Анкориџ.

Средбата повторно ги разгоре разговорите за Алјаска како „историска руска земја“, при што истакнати функционери на Кремљ го нагласија руското наследство и историјата на територијата. Теоријата дека Русија еден ден ќе ја врати таа американска федерална држава не е нова.

Минатата година, пропагандистката на руската државна телевизија Олга Скабеева ја нарече таа американска територија „наша Алјаска“. Дмитриј Медведев, заменик-претседател на Рускиот совет за безбедност и поранешен руски претседател, се пошегува на социјалните мрежи за започнување војна со САД за територијата.

Кирил Дмитриев, главниот преговарач на Кремљ, кој исто така раководи со Рускиот фонд за директни инвестиции, минатата недела изјави дека Алјаска е „руско-американска“ и посочи дека состанокот би можел да поттикне поблиска соработка меѓу Москва и Вашингтон на Арктикот.

Постер од 2022 година со пораката „Алјаска е наша“, кој предизвика негодување кај некои американски сенатори во тоа време, исто така повторно се појави.

Исто така, постојат шпекулации дека Москва презема чекори за да ја врати таа територија.

Шпекулациите беа поттикнати од тоа што Трамп ја помеша Алјаска со Русија на прес-конференцијата во понеделник, кога рече дека ќе патува во „Русија“ за да се сретне со Путин, иако веќе ја потврди Алјаска како место на средбата.

Некои корисници на социјалните медиуми сугерираа дека пресудата на рускиот Врховен суд од 2022 година ја поништи продажбата на Алјаска на САД во 1867 година. Сепак, сè уште не се објавени официјални судски документи за да се поддржи тоа тврдење.

Други корисници го наведоа указот од 2024 година со кој наводно продажбата на Алјаска од 1867 година е прогласена за нелегална.

Тој декрет навистина постои. Датира од 18 јануари 2024 година и издвојува средства за пребарување, регистрација и правна заштита на руски историски средства во странство. „Еуроњуз“ ја провери неговата содржина и откри дека во него не се споменува Алјаска.

Сепак, аналитичарите веруваат дека Кремљ би можел да го искористи декретот за повторно отворање на историските спорови, не само во Алјаска, туку и во поранешните руски територии.

Најнови вести од: Свет

Стејт департмент: Закани кон новинарите и медиумска слобода остануваат сериозен проблем во Македонија

Американскиот Стејт департмент во годишниот извештај за човекови права за 2024 година предупредува дека Македонија продолжува да се соочува со сериозни предизвици во заштитата на слободата на медиумите и правата на новинарите, и покрај уставните гаранции за слободата на говор.

To top