Повеќе од 100.000 луѓе денеска се собраа во Сараево, за последен пат да му оддадат почит на музичката легенда Халид Бешлиќ. Главниот град на Босна и Херцеговина беше обвиен во тага, додека низ улиците одекнуваа неговите најголеми хитови – песни што обединија генерации и ја одбележаа една епоха на балканската музика.
Комеморацијата започна во Народното позориште во Сараево, каде што пријатели, колеги и обожаватели се збогуваа со уметникот кој со својата музика ја претвори секоја песна во емоција. Во салата владееше тишина, прекинувана само од аплаузи и солзи. Секој збор изговорен од сцената беше исполнет со благодарност и почит кон човекот кој со својата топлина и харизма остави неизбришлива трага.
По комеморацијата, ковчегот со телото на Халид беше пренесен во Гази Хусрев-беговата џамија, каде што се одржа молитва за вечен покој. Илјадници верници се помолија за неговата душа, а голем број луѓе стоеја пред џамијата, не успевајќи да најдат место во дворот.
Жалобната поворка потоа тргна низ центарот на Сараево – од Ферхадија, преку улицата Вјечна ватра, сè до градските гробишта „Баре”. Реката од луѓе, со солзи и песни, го испрати својот идол на последниот пат. Многумина носеа фотографии и свеќи, а некои фрлаа цвеќе по ковчегот додека минуваше.
Според проценките на полицијата, ова беше една од најмасовните поворки што Сараево ги видело во последните децении. Ковчегот беше носен од блиски пријатели и колеги на пејачот, меѓу кои и неколкумина негови долгогодишни соработници. Сцената беше длабоко емотивна – градот како да застана за да му каже „благодарам” на својот син.
На гробиштата „Баре”, покрај членовите на семејството, присуствуваа бројни јавни личности, политичари и музичари од целиот регион. Во знак на симболика, на гробот беше положен микрофон – неговиот најверен придружник на сцената, симбол на кариерата и животот што го посвети на публиката.
Во најтешкиот миг, синот Дино, заедно со имамите, го спушти телото на својот татко во гробот. Солзите на семејството, но и на илјадниците луѓе кои стоеја околу, ја покажаа големината на човекот кој зад себе остави повеќе од музика – остави љубов, добрина и сеќавања што нема да избледат.
Сараево вечерва е тивко, но во секој дом, кафуле и автомобил сè уште се слушаат песните на Халид Бешлиќ. Неговата топла интерпретација и човечност ќе продолжат да живеат, а легендата за него ќе се прераскажува со истата емоција со која тој пееше за животот, љубовта и за судбината.