Колумни

И Крис ли не ви чини, бе?! – Пишува Роберт Димитриевски

„Крис Павловски не знае да збори македонски, а американската амбасадорка знае. Кој повеќе ја сака Македонија?“, прашува некој си „Владко од Виница“ на социјалната мрежа Икс. Прашање е колку знае да „збори“, наместо да зборува, македонски и твитерџијава со име во кое нема едначење по звучност по примерот на многу попознатиот Љубчо од Делчево, но […]

„Крис Павловски не знае да збори македонски, а американската амбасадорка знае. Кој повеќе ја сака Македонија?“, прашува некој си „Владко од Виница“ на социјалната мрежа Икс.

Прашање е колку знае да „збори“, наместо да зборува, македонски и твитерџијава со име во кое нема едначење по звучност по примерот на многу попознатиот Љубчо од Делчево, но овде не е тема познавањето на јазикот на мнозинството во државава од Владко. Вистинското прашање е колку тој и тие што му ја лајкнале објавата на некогашен Твитер ја сакаат Македонија, штом му забележуваат на сонародник роден во Канада со супер успешен бизнис во САД за „(не)зборењето“ македонски.

Ако тоа е врховен критериум за љубовта кон Македонија, тогаш колку ли (не) ја сакаат еден куп напикани во јавната администрација што не знаат да врзат два збора македонски, а земаат плата од овој народ, за разлика од основачот и сопственик на „Рамбл“. Да не зборуваме за сличен куп функционери што мака мачат токму на македонски да врзат две простопроширени реченици во една логична целина и притоа да не го утнат третосложниот акцент.

„Пуританците“ зад тастатурата најдоа да му се исмеваат на Павловски и за личното име (не било македонско), а во јавните настапи упорно ја именувал (само) Македонија родната земја на своите родители – едниот од Преспа, другиот од Мариово. Демек, бил „фејк“ патриот, со што (ин)директно ги омаловажуваат илјадниците Македонци во татковината и, најчесто, во прекуокеанските земји со англиканизирани имиња и македонски презимиња.

Го обвинија Крис и за антиквизација. За нивниот префинет вкус нападно било неговото обожавање на Александар Македонски и честото поврзување со Македонија на најголемиот војсководец и воен стратег во историјата. Постовите на Икс „Кога помислувам на Македонија, мислам на Александар Велики“, „Тукушто слетав во земјата на Александар Велики“ и фотографирањето до споменикот „воин на коњ“ во центарот на Скопје се смртните гревови што му ги припишуваат номиналниве Македонци што до пладне се мразат себеси, а попладне сè македонско. А најмногу успешни Македонци од дијаспората кои, згора на тоа, велат и дека ја обожаваат Македонија, како Крис.

Му најдоа мана на Павловски и за донираните „само“ еден милион денари за настраданите во Кочани. На тие пари се претргнал, велат тие со змија во џебот, кои милуваат да загледуваат во туѓиот, заборавајќи дека е важен гестот, а не сумата. Да спасиш и еден човек, си го спасил човештвото.

Помошта не се изразува само во пари, туку и со конкретни дела. Ако тоа не е отворањето подружница на „Рамбл“ во Македонија, донесувањето во земјава на најблиските соработници на американскиот претседател Доналд Трамп половина година пред тој да добие втор мандат и токму нив да ги именува на високи функции, како и организирањето на посетата на италијанските милијардери Џанкарло Девасини и Паоло Ардоино на самитот на „Македонија 2025“ пред неколку дена, тогаш што е?

Токму благодарејќи на Крис Павловски, како никогаш досега, Македонија има контакт со најблиското опкружување и лично со шефот на најмоќната држава во светот. И наместо да се цени и да се искористи тоа за добробитта на Македонија, загрижени македонци (намерно со мало „м“) фатиле да плукаат по највлијателниот Македонец на планетата во моментов?! Мери им го умот.

Најнови вести од: Колумни

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

Свето Тоевски: Македонија не би требало да прифаќа по налог на ЕК третман како безначајна „геоополитичка трева“, која би ја газеле „слоновите“ додека се тепаат меѓу себе

Не соодветствува со автентичните државно-национални интереси на Македонија и на нејзините граѓани најновата позиција, која ја изнесе еврокомесарката за проширување на ЕУ Марта Кос, дека „земјите-кандидатки мора да направат геополитички избор на која страна се пред да влезат во ЕУ“. Спроведувањето на овој став дополнително би ја  усложнил ионака сложената ситуација, во која се наоѓа Македонија веќе изложена на сериозни критики во најновиот извештај на Европската комисија дека „не искажува резултати во реформите“ и оти „запаѓа во застој“.

Драмското и јазично творештво на Васил Иљоски – македонскиот Шекспир е трајно потсетување кои сме биле и кои мора да останеме – како Македонци

„Кога беше забранета употребата на македонскиот јазик Васил Иљоски се најде меѓу оние, кои имаа смелост постепено да го уфрлаат тој јазик во сите пори на тогашниот општествен и културен живот, дури и на сцената на Кралскиот Скопски театар, чија основна задача беше да ја неутрализира македонската национална свест.“ – констатира романописецот и театролог Александар Алексиев. Денес се навршуваат 30 години од смртта на Васил Иљоски и ова е соодветна пригода за навраќање кон неговото пребогато драмско и книжевно-лингвистичко творештво, но и на неговиот живот, вложен до последниот миг во афирмацијата на нашата македонска национална самобитност.

Преобјавен „Абецедарот“ за македонските деца во Егејска Македонија од 1925, кој е сведоштво за посебноста на македонскиот народ со својот македонски јазик

Во 1925 година се успеа преку тогашното Друштво на народи, кога не постоеше држава на македонскиот народ, да се издејствува „Абецедар“ за македонските деца во Егејска Македонија, макар и по барање на тогашна Бугарија и поради нејзините асимилаторски стремежи кон македонскиот народ. Денес, кога постои македонска држава на македонскиот народ, оваа Република Македонија, зошто да не се побара пак заштита за македонскиот јазик во Грција овој пат и од ЕУ и од Организацијата на ООН, како наследничка на некогашното Друштво на народи, па пак да се отпечати македонски овојпат „Буквар“, а не „Абецедар“ за македонските деца? Со барање и да се воведе македонскиот јазик во грчките училишта?! Правото на употреба на мајчиниот јазик е неотуѓиво право на секој народ и секое национално малцинство во Европа и светот, тоа право е загарантирано со сите европски конвенции и со конвенциите на ООН. Грција е обврзана со сите овие конвенции да ја овозможи употребата на македонскиот јазик во училиштата за македонските деца.

Се согласувам со Филипче – Воопшто не е лошо, напротив битна е перспективата

СДСМ оствари чиста, пефектна победа во Кривогаштани и уште во две општини во првиот круг. Има шанса уште во пар други. Во бастионот Струмица свесно беше жртвувана кралица во ликот на Костадинов

To top