Колумни

И Крис ли не ви чини, бе?! – Пишува Роберт Димитриевски

„Крис Павловски не знае да збори македонски, а американската амбасадорка знае. Кој повеќе ја сака Македонија?“, прашува некој си „Владко од Виница“ на социјалната мрежа Икс. Прашање е колку знае да „збори“, наместо да зборува, македонски и твитерџијава со име во кое нема едначење по звучност по примерот на многу попознатиот Љубчо од Делчево, но […]

„Крис Павловски не знае да збори македонски, а американската амбасадорка знае. Кој повеќе ја сака Македонија?“, прашува некој си „Владко од Виница“ на социјалната мрежа Икс.

Прашање е колку знае да „збори“, наместо да зборува, македонски и твитерџијава со име во кое нема едначење по звучност по примерот на многу попознатиот Љубчо од Делчево, но овде не е тема познавањето на јазикот на мнозинството во државава од Владко. Вистинското прашање е колку тој и тие што му ја лајкнале објавата на некогашен Твитер ја сакаат Македонија, штом му забележуваат на сонародник роден во Канада со супер успешен бизнис во САД за „(не)зборењето“ македонски.

Ако тоа е врховен критериум за љубовта кон Македонија, тогаш колку ли (не) ја сакаат еден куп напикани во јавната администрација што не знаат да врзат два збора македонски, а земаат плата од овој народ, за разлика од основачот и сопственик на „Рамбл“. Да не зборуваме за сличен куп функционери што мака мачат токму на македонски да врзат две простопроширени реченици во една логична целина и притоа да не го утнат третосложниот акцент.

„Пуританците“ зад тастатурата најдоа да му се исмеваат на Павловски и за личното име (не било македонско), а во јавните настапи упорно ја именувал (само) Македонија родната земја на своите родители – едниот од Преспа, другиот од Мариово. Демек, бил „фејк“ патриот, со што (ин)директно ги омаловажуваат илјадниците Македонци во татковината и, најчесто, во прекуокеанските земји со англиканизирани имиња и македонски презимиња.

Го обвинија Крис и за антиквизација. За нивниот префинет вкус нападно било неговото обожавање на Александар Македонски и честото поврзување со Македонија на најголемиот војсководец и воен стратег во историјата. Постовите на Икс „Кога помислувам на Македонија, мислам на Александар Велики“, „Тукушто слетав во земјата на Александар Велики“ и фотографирањето до споменикот „воин на коњ“ во центарот на Скопје се смртните гревови што му ги припишуваат номиналниве Македонци што до пладне се мразат себеси, а попладне сè македонско. А најмногу успешни Македонци од дијаспората кои, згора на тоа, велат и дека ја обожаваат Македонија, како Крис.

Му најдоа мана на Павловски и за донираните „само“ еден милион денари за настраданите во Кочани. На тие пари се претргнал, велат тие со змија во џебот, кои милуваат да загледуваат во туѓиот, заборавајќи дека е важен гестот, а не сумата. Да спасиш и еден човек, си го спасил човештвото.

Помошта не се изразува само во пари, туку и со конкретни дела. Ако тоа не е отворањето подружница на „Рамбл“ во Македонија, донесувањето во земјава на најблиските соработници на американскиот претседател Доналд Трамп половина година пред тој да добие втор мандат и токму нив да ги именува на високи функции, како и организирањето на посетата на италијанските милијардери Џанкарло Девасини и Паоло Ардоино на самитот на „Македонија 2025“ пред неколку дена, тогаш што е?

Токму благодарејќи на Крис Павловски, како никогаш досега, Македонија има контакт со најблиското опкружување и лично со шефот на најмоќната држава во светот. И наместо да се цени и да се искористи тоа за добробитта на Македонија, загрижени македонци (намерно со мало „м“) фатиле да плукаат по највлијателниот Македонец на планетата во моментов?! Мери им го умот.

Најнови вести од: Колумни

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

Зошто низ нашите градови не ечи многу почесто „песната на Македонија“ – нејзината „молитва“?

„Народните песни се показаљка на степенот од умственото развитие од народот и огледало на неговиот живот. Народот в песни изливат чувствата си, в них увековечвит животот му и давнешните му подвиги, в них находвит душевна храна и развлечение; затова в жаљба и в радост, на свадба и хоро, на жетва и грозјебрање, на везање и предење, по поле и по гори, штедро изливат песните како од богат извор…“ – ова е напишано во предговорот на првиот дел на „Зборникот на македонските народни песни“ на браќата Димитар и Константин Миладинови, објавен во 1861 година. Зарем турбофолкот и шундот, наречен „музика“ од балканската естрадна периферија на концертите во Македонија, ќе дозволиме да станат „показаљка на степенот“ на нашето „умствено развитие“ како народ македонски? Зарем ќе се согласиме тоа да стане „огледало на нашиот живот“ како народ македонски, чиј изворен фолклор и народен мелос се со врвни уметнички и културни вредности и меѓу најценетите во Европа и светот?!

Уставот од 17 ноември 1991 со асномската основа на Македонија како држава на македонскиот народ

Првиот устав на независна Македонија од 17 ноември 1991 година е од редот на така наречените „национални устави“. Тој македонски устав во најголемиот број негови елементи е на исто ниво и содржински и во поглед на содржаните принципи како и 165 други национални устави од вкупно 189-те устави, колку што ги има во овој момент во светот.

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

Свето Тоевски: Македонија не би требало да прифаќа по налог на ЕК третман како безначајна „геоополитичка трева“, која би ја газеле „слоновите“ додека се тепаат меѓу себе

Не соодветствува со автентичните државно-национални интереси на Македонија и на нејзините граѓани најновата позиција, која ја изнесе еврокомесарката за проширување на ЕУ Марта Кос, дека „земјите-кандидатки мора да направат геополитички избор на која страна се пред да влезат во ЕУ“. Спроведувањето на овој став дополнително би ја  усложнил ионака сложената ситуација, во која се наоѓа Македонија веќе изложена на сериозни критики во најновиот извештај на Европската комисија дека „не искажува резултати во реформите“ и оти „запаѓа во застој“.

To top