„Во ДУИ и нивната коалиција Национална алијанса за интеграција (НАИ) засилено работат на стратегијата да надоместат колку е можно повеќе во вториот вториот круг. Бидејќи, во Мала Речица всушност има големо разочарување во однос на резултатите, кои ги постигнаа во првиот круг. Исто така, постојат широко распространети шпекулации дека опозициската коалиција НАИ на ДУИ и Ахмети преговара зад сцената со македонските опозициски партии (Левица) за поддршка во некои општини, што, според пресметките на албанската опозиција, би ѝ овозможило на НАИ противнапад во некои од односните општини, а Али Ахмети би ги потиснал повиците за негово политичко повлекување. Таквата соработка ДУИ/НАИ-Левица би вклучувала и активности на долг рок, не само за вториот круг. Сепак, во моментов ваквите тези остануваат хипотетички и недефинирани, со оглед на тоа што партиите, споменати во овој контекст немаат интерес јавно да зборуваат.“ – вели Амир Шабани.
Натаму, покрај другото, Шабани пишува: „Надежта последна умира.“ – вели една народна поговорка. Загубата, пред сè, на Чаир и Сарај и на предноста на Вреди во другите општини, имаше посилен одек од очекуваното. Експонентите на ДУИ велат дека нема ниедна проценка каде партијата навистина направила грешка. Но, некои од грешките што можат да се избројат се: 1. Кандидатурата на Бујар Османи. Тој беше кандидиран, за да се отстрани од трката за следниот претседател на ДУИ!
Али Ахмети водеше погрешна кампања: водеше националистичка политика наместо локална политика, се застапуваше за политика на референдум и легитимитет наместо локална политика. Неговата цел беше да го нападне Христијан Мицковски како македонски премиер кој, според Али Ахмети, ја понижува Вреди и ги укинува правата на Албанците. Но ваквите забелешки Али Ахмети ги игнорираше кога беше во влада со Никола Груевски!
Ахмети ги нарече претставниците на Вреди предавници командувани од Мицковски, ги навредуваше со вулгарен јазик, нарекувајќи ги кучиња, слуги итн. Неговите митинзи беа за самопромоција, а не платформа и четиригодишен план за локалните избори во земјата. Откако „референдумот“ на Националната алијанса за интеграција не успеа, изборот на кандидат за претседател на партијата имаше поинаква позадина.
2. Преценување на Арбен Таравари. Втора грешка, што му се припишува на Ахмети не само од критичарите, туку и од неговите поддржувачи, е тоа што тој го продолжи процесот, кој претходно го критикуваше – за да не ја фрагментира албанската политичка сцена. Всушност, напуштањето на Вреди и приклучувањето кон Алијансата за Албанците, предводена од Арбен Таравари во фронтот предводен од ДУИ, беше сфатено во Мала Речица како акција што ќе донесе дополнителна вредност на опозицискиот фронт. Иако некои од учесниците во тој фронт предупредија дека Таравари е „преценет“ и оти ја нема политичката тежина, што му се припишува, предноста се гледаше во можноста тој длабоко да ја поткопа компактноста на Вреди. По изборите се покажа дека коалицијата ДУИ-Таравари не донесе резултати во ниту еден аспект.
Исто така, постојат широко распространети шпекулации дека НАИ преговара зад сцената со македонските опозициски партии (Левица) за поддршка во некои општини, што, според пресметките на албанската опозиција, би ѝ овозможило на НАИ противнапад во некои од нив, а Али Ахмети би ги потиснал повиците за негово политичко повлекување. Таквата соработка ДУИ/НАИ-Левица би вклучувала и активности на долг рок, не само за вториот круг. Сепак, во моментов ваквите тези остануваат хипотетички и недефинирани, со оглед на тоа што партиите споменати во овој контекст немаат интерес јавно да зборуваат. – заклучува Амир Шабани во својата колумна.