Колумни

„Иде Дунав“ – Пишува Роберт Димитриевски

Во СДСМ се надеваат дека без промени во раководството по изборниот дебакл „и да погинат, колку толку може ќе се спасат“

Основен предуслов за да се надмине некој проблем е соочувањето со него, признавањето дека постои. Дури потоа се размислува како да се поправи штетата и да се преземе нешто за да се тргне напред.

Но, тоа, очигледно, не важи за СДСМ. Таму се убедени дека тие можеби не победиле на локалните избори, но ВМРО-ДПМНЕ загубил?!

Веднаш по потопот во првиот круг, во кој социјалдемократите освоија само три градоначалнички места наспроти 33 на владејачката партија, лидерот Венко Филипче излезе со прва проценка дека „овој резултат не е тој што го посакувавме, но, имајќи ги предвид околностите, не е лош“?! И беше во право. Ќе беше (по)лош ако победеа во две, една или во ниедна општина…

Во одреден број општини имале зголемување на бројот на гласовите во однос на лани и тоа било доказ за процесот на консолидација на партијата, процес кој барал време и ќе продолжел во наредниот период, ќе додаде тој. Поради тоа, немал намера да поднесе оставка.

„Среќни сме со резултатите. СДСМ води, односно очекува победа во Центар, Крива Паланка, Пробиштип, Чучер-Сандево, Кривогаштани, Богданци. Од тој аспект сме среќни“, ќе додаде потпретседателката Ана Чупеска.

Заеднички именител за нивната „среќа“ е дека ВМРО-ДПМНЕ загубил 130.000 гласови во однос на минатогодишпните парламентарни избори, а тие „само“ 27.000. Тоа, пак, значело дека само за 1,5 година се стопила довербата во стожерот на коалицијата „Твоја Македонија“, а тие се стабилизирале?!

„Шта реќи, а не заплакати?“. Според оваа логика, кога ќе се загуби во фудбал со 10:1, може да се смета за успех ако поразениот извел повеќе корнери, слободни удари и аути и помалку пати неговите фудбалери се нашле во офсајд?!

Тоа што по 20 години го загубија бастионот Струмица или тоа што кандидатката за градоначалник на Скопје, Каја Шукова, не само што нема да „трча“ втор круг, туку заврши четврта, нема врска. Не им верувај на своите очи, туку на Венкота, на Ана и на алхемичарите од „Бихаќка“, е пораката од таму.

В ред. Нема проблем. Уште подобро за политичките противници. Додека декласираните живеат во илузија дека се морални победници, вистинките победници можат мирно да спијат. Во догледно време политичкиот капитал стекнат на овие избори нема да им биде загрозен, освен ако самите не си пукаат во нога.

Партија што некогаш се претставуваше за државотворна, така треба и да се однесува. Да мисли не само за себе, туку и за државата. А на секоја држава, па и на македонската, ѝ треба силна опозиција како коректор на власта. За да не (се) дојде до остварување на политичкото начело дека власта корумпира, а апсолутната власт апсолутно корумпира.

Не толку одамна и ВМРО-ДПМНЕ доживеа дебакл – на локалните избори во 2017 година доби пет градоначалници, а СДСМ 57. Само еден месец подоцна избра нов лидер, Христијан Мицкоски, кој веќе на наредните избори за локалната самоуправа го победи „седесето“ со 42:16 во градоначалничката битка, за лани да го потврди тоа со уште поубедливи 58:18 во пратенички места на парламентарните избори.

Тоа е патот на сите политички организации што претендираат на власт во плуралните демократии каде и да е во светот. Признавање на неуспехот, понесување одговорност од раководството, кадровско освежување, консолидација на базата, нов пристап до гласачкото тело, поинаков вокабулар и со Господ напред до победа на некои идни изборни соочувања.

Арно ама, во СДСМ мислат дека ќе ја прејдат оваа формула и ќе измислат нова. Па, на девастирачкиот ефект од „Иде Дунав“ што им се случи одговораат со „мила душа, ризик јак, и да погинеш – колко-толко мож’ ќе се спасиш“…

Со среќа нека им е со тој памет. Во меѓувреме, ги поздрави Ѓунеш Билали:

 

 

 

 

 

Најнови вести од: Колумни

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

Свето Тоевски: Македонија не би требало да прифаќа по налог на ЕК третман како безначајна „геоополитичка трева“, која би ја газеле „слоновите“ додека се тепаат меѓу себе

Не соодветствува со автентичните државно-национални интереси на Македонија и на нејзините граѓани најновата позиција, која ја изнесе еврокомесарката за проширување на ЕУ Марта Кос, дека „земјите-кандидатки мора да направат геополитички избор на која страна се пред да влезат во ЕУ“. Спроведувањето на овој став дополнително би ја  усложнил ионака сложената ситуација, во која се наоѓа Македонија веќе изложена на сериозни критики во најновиот извештај на Европската комисија дека „не искажува резултати во реформите“ и оти „запаѓа во застој“.

Драмското и јазично творештво на Васил Иљоски – македонскиот Шекспир е трајно потсетување кои сме биле и кои мора да останеме – како Македонци

„Кога беше забранета употребата на македонскиот јазик Васил Иљоски се најде меѓу оние, кои имаа смелост постепено да го уфрлаат тој јазик во сите пори на тогашниот општествен и културен живот, дури и на сцената на Кралскиот Скопски театар, чија основна задача беше да ја неутрализира македонската национална свест.“ – констатира романописецот и театролог Александар Алексиев. Денес се навршуваат 30 години од смртта на Васил Иљоски и ова е соодветна пригода за навраќање кон неговото пребогато драмско и книжевно-лингвистичко творештво, но и на неговиот живот, вложен до последниот миг во афирмацијата на нашата македонска национална самобитност.

Преобјавен „Абецедарот“ за македонските деца во Егејска Македонија од 1925, кој е сведоштво за посебноста на македонскиот народ со својот македонски јазик

Во 1925 година се успеа преку тогашното Друштво на народи, кога не постоеше држава на македонскиот народ, да се издејствува „Абецедар“ за македонските деца во Егејска Македонија, макар и по барање на тогашна Бугарија и поради нејзините асимилаторски стремежи кон македонскиот народ. Денес, кога постои македонска држава на македонскиот народ, оваа Република Македонија, зошто да не се побара пак заштита за македонскиот јазик во Грција овој пат и од ЕУ и од Организацијата на ООН, како наследничка на некогашното Друштво на народи, па пак да се отпечати македонски овојпат „Буквар“, а не „Абецедар“ за македонските деца? Со барање и да се воведе македонскиот јазик во грчките училишта?! Правото на употреба на мајчиниот јазик е неотуѓиво право на секој народ и секое национално малцинство во Европа и светот, тоа право е загарантирано со сите европски конвенции и со конвенциите на ООН. Грција е обврзана со сите овие конвенции да ја овозможи употребата на македонскиот јазик во училиштата за македонските деца.

Се согласувам со Филипче – Воопшто не е лошо, напротив битна е перспективата

СДСМ оствари чиста, пефектна победа во Кривогаштани и уште во две општини во првиот круг. Има шанса уште во пар други. Во бастионот Струмица свесно беше жртвувана кралица во ликот на Костадинов

Аманетот на Петре М. Андреевски: Не дозволувајте друг да ни ја контролира националната свест! – Да изградиме заедничка програма за Македонија!

Во 2000 година во интервју за весникот „Нова Македонија“, запрашан што би им советувал на Македонците, македонскиот книжевен гениј и патриот Петре М. Андреевски ќе нагласи: „Да си ги вратат достоинството, храброста и вистината за себе!“

Зарем не може и Македонија да стане „балкански еколошки Сингапур“ со своја „револуција“ за собирање и искористување на отпадот?!

Во азиската град-држава Сингапур, која се нарекува не случајно „светска престолнина на рециклирањето на отпадот“, ѓубрето не се нарекува ѓубре, туку „рециклирачки материјали“, а во Македонија од него се формираат се поголем број „мини-планини“, кои се повеќе ја загадуваат животната средина и го загрозуваат животот и здравјето на луѓето, посебно во случаите на намерно подметнуваните пожари како во изминативе неколку седмици.

Најнови вести

To top