Колумни

Денес се одбележува 11 октомври, Денот на востанието на македонскиот народ против германскиот, италијанскиот и бугарскиот фашизам и нивните домашни слуги

Единаесетти октомври претставува продолжување на слободарските традиции на македонскиот народ, кои се пројавија во долга историска низа на настани на македонскиот непокор: во Карпошовото, Разловечкото, Македонското Кресненско и во Илинденското востание. Единаесетти октомври е почеток на Народноослободителната и антифашистичка борба, која го трасираше патот кон Првото заседание на АСНОМ, кога беа поставени темелите на современата македонска држава, а Македонците конечно беа свои на своето. Без 11 Октомври и без Народноослободителната и антифашистичка борба Република Македонија немаше да постои.

3 минути за читање

Денеска македонскиот народ ја одбележува 84-годишнината од почетокот на своето антифашистичко востание во Македонија, како симбол за борбата за создавање сопствена македонска држава, за остварување на својата самобитност и самостојност, како и за афирмација на македонските национални и јазични особености. Денеска 11 Октомври се одбележува со разни свечености и манифестации како македонски државен празник. Но тоа не е празник само на македонскиот народ, туку и на сите жители на Македонија без разлика на етничката и религиозната припадност.

По капитулацијата на Кралството Југославија во април 1941 година територијата на Вардарска Македонија беше поделена меѓу Бугарија, Италија и Германија. Колку и да се обидува денес Бугарија да ја избрише својата улога како држава-фашистички окупатор на Вардарска Македонија во Втората светска војна, историските документи и факти неумоливо го докажуваат спротивното од таквите обиди и тврдења.

Постои официјален документ – наредба од 22 април 1941 година на бугарското министерство на војната, со која му се наредува на Генералштабот на бугарската војска да започне со ОКУПАЦИЈА на Вардарска Македонија, односно, на делот, кој ѝ беше доделен во договорот со фашистичкиот водач на Германија Адолф Хитлер. Бугарската фашистичка окупација на вардарскиот дел на Македонија со себе носеше не само воен режим, туку и политика на асимилација на Македонците, забрана на македонскиот јазик и образованието на македонски јазик, затворање или интервенција во културните и верските институции. Училиштата беа бугаризирани, а илјадници луѓе беа прогонувани.

На 11 октомври 1941 година се случува клучен историски настан, кој е синоним за отпорот на македонскиот народ: тој  ден беше нападната бугарската полициска станица во Прилеп, како и затворот, во кој се наоѓале повеќемина политички затвореници и македонски дејци. Нападот врз Прилеп бил извршен од прилепскиот партизански одред „Гоце Делчев“. Пред почетокот на оружената акција на зборното место во месноста „Црвени Стени“ cе собрале 36 борци. Партизаните биле распоредени во борбени групи за напад на Прилеп на 11 октомври 1941 година во 22 часот. Но конечниот распоред бил направен од Борка Талески и Трајко Бошкоски-Тарцанот пред тргнувањето за напад.

Бескомпромисната борба на партизаните од првиот Прилепски партизански одред и акциите, што ги изведоа со нападот на бугарската полициска станица и затворот, како и со прекинот на електричните и телефонски жици, го трасираше борбениот пат кон слободата. Веќе следниот ден, на 12 октомври 1941 година, започнаа оружените акции и во Кумановско. Во месноста „Менкова колиба“ беше формиран Карадачкиот партизански одред, кој заедно со Кумановскиот партизански одред, формиран во месноста „Студена вода“ ги засили воените дејства до 17 октомври 1941 година.

Со првите истрели, што беа испукани од припадниците на прилепскиот партизански одред „Гоце Делчев“ ноќта на 11 октомври 1941 година, при нападот на бугарската полициска станица и затворот, започна востанието на македонскиот народ против германската, италијанската и бугарската фашистичка окупација. На тој историски датум македонскиот народ им се приклучи кон антифашистичката борба во Втората светска војна на другите слободарски народи во Европа и во светот и даде свој придонес со повеќе илјади загинати и ранети партизански борци во конечниот пораз на германскиот, италијанскиот и бугарскиот фашизам, како и на нивните домашни слуги во Македонија.







Поврзани теми:

Прилеп|македонски народ|11 октомври|Ден на востанието на македонскиот народ|фашистичка окупација|топ|актуелно|Македонија|Бугарија

Повеќе на оваа тема:

Најнови вести од: Колумни

Жестока критика за Али Ахмети од албанската дијаспора, Муслиу вели „нема компас во изјавите“ и „во борбата за власт го лиже тоа што ќе го исплука“!

Продолжува серијата прогнози меѓу Албанците дека му се наближува политичкиот крај на лидерот на ДУИ Али Ахмети: овојпат вакво навестување доаѓа од албанската дијаспора од Европа, од Скендер Муслиу од Евроатлантското лоби на Албанците. Ова е уште една потврда за фактот дека политичката кариера на Али Ахмети е во остра надолна линија не само во очите на неговите сонародници од Македонија и во Балканот полшироко, туку сега веќе и меѓу албанската дијаспора.

Ако не се урне сценариото за уривање на Македонија, Македонците ќе станат бестатковинци – новите „Курди во Балканот“

Французите ги уриваат Макрон и неговата влада, ама не ја уриваат и Франција како држава, што е целта со Македонија! Се обидуваат и Германците да ги урнат германската владејачка коалиција и Мерц, ама не се стремат да ја урнат Германија како држава, што е целта со Македонија! Потребно е македонско национално и македонско државно единство во напорите за создавање услови за подобар живот за сите граѓани без оглед на етничката и политичката припадност, отфрлајќи било чии меѓународни замешателства во нашите внатрешни работи.

Макронова Франција, која се меша во внатрешните работи на многу држави, е „санстефанска маќеа“ за Македонија, а „европска мајка“ за Бугарија! (2)

Со оглед на активираното сценарио за уривање на Македонија како држава, ќе мора локалните избори на 19 октомври да бидат не само изјаснување за нови, поквалитетни локални власти и подобро функционирање на општините, туку и референдум за опстојот и просперитетот на Македонија како држава и заеднички дом за сите нејзини граѓани, без оглед на нивната етничка и политичка припадност.

По „париската обука“ Филипче и СДСМ ја „извадија“ „најпатриотската“ резолуција за „Бугари во устав“ – новата „бугарска алатка“ за распад на Македонија! (1)

По реакцијата на претседателот Макрон околу „недипломатското однесување“ на новиот амбасадор на САД во Париз Чарлс Кушнер околу прашањето за признавањето на Палестина, Министерството за надворешни работи на Франција на 24.8.2025 упати барање до Трампова Америка „да „не се меша во нејзините внатрешни работи“, бидејќи е тоа „неприфатливо од гледна точка на меѓународното право и Виенската конвенција за дипломатски односи“. Имајќи предвид дека меѓународното право еднакво важи и се применува и за Македонија, како требало да реагира таа кон Макрон, кој веќе неколку години се залага за „правда за барањата на Бугарија“, а пред се за внесување на „бугарскиот државотворен народ“ во македонскиот устав?! Уште и го „скрои“, заедно со своите соработници, катастрофалниот „француски предлог“?!

Аманетот на Петре М. Андреевски: Не дозволувајте друг да ни ја контролира националната свест! – Да изградиме заедничка програма за Македонија!

Во 2000 година во интервју за весникот „Нова Македонија“, запрашан што би им советувал на Македонците, македонскиот книжевен гениј и патриот Петре М. Андреевски ќе нагласи: „Да си ги вратат достоинството, храброста и вистината за себе!“

Зарем не може и Македонија да стане „балкански еколошки Сингапур“ со своја „револуција“ за собирање и искористување на отпадот?!

Во азиската град-држава Сингапур, која се нарекува не случајно „светска престолнина на рециклирањето на отпадот“, ѓубрето не се нарекува ѓубре, туку „рециклирачки материјали“, а во Македонија од него се формираат се поголем број „мини-планини“, кои се повеќе ја загадуваат животната средина и го загрозуваат животот и здравјето на луѓето, посебно во случаите на намерно подметнуваните пожари како во изминативе неколку седмици.

Албанија со устав бара да не бидат дискриминирани Албанците во други држави, а тамошните Македонци се жалат токму на тоа, дека се граѓани од втор ред! (4)

Попретседателот на партијата Македонска алијанса за европска интеграција во Албанија Ендрит Фетаху на најјасен можен начин укажува зошто мора да се вратат во уставот на Македонија не само Македонците од Албанија, туку и од сите други балкански држави, заедно со грижата на државата за нив и нивните права, како што и се случи пред 30 години со усвојувањето на амандманот 58 на уставот: за да се одржи во живот македонската кауза во Албанија, но и во Бугарија, Грција, Косово и секаде каде што живеат Македонците во Балканот заедно со својот македонски етнички идентитет и мајчиниот македонски јазик.

Бугарија бара дури и„држава во држава“ за фантомскиот „бугарски народ“ во Македонија, а низ ЕУ се дере: „Њама македонски език, њама Македонци кај нас!“ (3)

Д-р Билјана Волческа-Вербруге, предавач по европска интеграција и културни студии на Тилбург Универзитетот во Холандија, ја критикува Бугарија дека ја принудува Македонија „повторно да ја пишува својата историја“, но и оти бара од неа преку хегемонистички говор и пристап да се откаже од какво било тврдење во врска со постоењето на македонско малцинство во Бугарија.
Сите вести од Колумни

Најнови вести

To top