Колумни

Како да се „свари“ Арбен Таравари

Роберт Димитриевски Во каква „ходајуќа“ брука може да се претвори некој преку ноќ – да се чуди човек. Ти го мислиш умерен политичар Албанец, пример за модерни сфаќања, за емпатија кон сограѓаните Македонци, а тој само да ти глумел гулаб, а потсвесно се замислувал себеси како – орел. „Во одредени општини, да бидеме искрени, можеби […]

Роберт Димитриевски

Во каква „ходајуќа“ брука може да се претвори некој преку ноќ – да се чуди човек. Ти го мислиш умерен политичар Албанец, пример за модерни сфаќања, за емпатија кон сограѓаните Македонци, а тој само да ти глумел гулаб, а потсвесно се замислувал себеси како – орел.

„Во одредени општини, да бидеме искрени, можеби ќе има соработка ‘Влен’ – ДУИ – Алијанса за Албанците. На пример, Кичево. Кичево е типичен пример кадешто, за жал, ќе излезе на крајот да се гласа за Македонец или за Албанец, иако јас не би посакал така да биде на изборите, туку да се гласа за кандидат. И за одредени други општини може да има соработка Алијанса – ДУИ – ‘Влен’“, ќе порача Арбен Таравари во „Тема на денот“ на Сител ТВ.

Ајде мајката! Две недели откако „ничим изазван“ излезе од Владата, лидерот на делот од Алијанса за Албанците дотогаш во коалицијата „Вреди“ се промовира во некој што му „вреди“, што би рекле Бугарите, му штети на соживотот во Македонија.

„Мислам дека сè уште перцепцијата е дека не успеавме во Македонија да направиме општество во коешто сите граѓани ќе ја избираат секогаш најдобрата личност којашто може да раководи со конкретна општина. Сè уште, за жал, сме сегрегирани, што на мене лично тоа не ми се допаѓа, меѓутоа тоа е реалноста во Македонија. Така што во некои општини, во зависност од етничката конфигурација, ќе има соработка со различни партии“, ќе додаде тој во интервјуто.

Па, како да се промени таа перцепција кога токму тој што се очекуваше да ја промени ја изневери таа кауза? Оди најди му го крајот на некој што во два мандата беше избиран за градоначалник на Гостивар, благодарејќи и на гласовите од Македонци што не сакаа тоа да биде кандидатот на ДУИ. Плус „обесправениов“ ја извршуваше функцијата министер за здравство во две влади – на Зоран Заев и до скоро на Христијан Мицкоски.

Од каде тогаш пизмата на Таравари кон мнозинскиот народ во оваа држава? Од каде поривот за еднонационална мобилизација само и само Македонец да не бил избран за градоначалник во општините во кои во вториот круг противник би му бил Албанец?!

Не е можно дека верува оти во великоалбанската ролја ќе му конкурира на Али Ахмети. Па, кој од гласачкото тело на Албанците од Македонија ќе падне на таа финта, знаејќи дека токму тој беше дел од неуспешниот обид за создавање парламентарно мнозинство кога им застана на патот несреќана Кастриот Реџепи. Оној де, чијашто сопруга слушнала на телевизија дека францускиот претседател Емануел Макрон најавил за Македонија датум за почеток на преговори со Европската унија?!

Таравари „сто пати“ досега смени дрес, се покажа и докажа како шампион по превртливост, како некој кому до албанската светост наречена „беса“ му е како до ланскиот снег. Кому Арбен му дал збор, не видел многу аир. Веќе на следниот свиок му го вртел грбот и се фаќал на туѓо оро.

Тоа, сепак, е проблем само за него и за тие што го следат. За останатите останува жално што со него оди неврат уште една можност за зближување меѓу Македонците и Албанците во оваа држава. Потрошена е уште една карта што влеваше надеж за премостување на меѓуетничкиот јаз, за надминување на недовербата.

Докторот, едноставно, одбра да игра на губитничка карта, да седне во скутот на Ахмети и со тоа дефинитивно да го обесмисли постоењето на партијата замислена како антипод на ДУИ.

Најнови вести од: Колумни

Конески, генијот-посветеник на Македонската идеја, и неговиот аманет Македонците да си го вардат јазикот, својата „единствена неподелена татковина“

Блаже Конески (Небрегово, 19 декември 1921 – Скопје, 7 декември 1993), генијот на македонската поезија и проза, академик, книжевен историчар, филолог и јазичар, творец на „Македонската граматика“, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, е еден од кодификаторите на современиот македонски книжевен јазик. Денес се навршуваат 92 години од неговата смрт и ова е пригода за ново навраќање кон неговото неизмерно книжевно и научно творештво, на неговата личност и кон непресушните врутоци на неговите јазични, поетски и национални посланија и завештанија до денешново и сите наредни македонски поколенија дека токму јазикот е она, што нѐ прави како македонски народ, различен од сите други народи во Балканот, Европа и светот. Во последната, претсмртна статија „Една ситуација и едно лично становиште“ Конески ќе истакне: „Денешниот однос на бугарските раководители спрема нашиот јазик има свои длабоки корења во теоријата на великобугаризмот. Можеше ли оформувањето на нашиот јазик да биде појава случајна, дури измислена? Се разбира дека не можеше. Но, македонскиот јазик, и покрај сите викотници против него, од каде и да идат тие, постои, се развива и станува јазик на сѐ побогата литература, станува јазик, на кој што културните придобивки на човештвото му се присвојуваат на еден народ, досега потиснат во мракот на ропството. Добро кажува арапската пословица: ‘Пците лаат, карванот си мине!“

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

Зошто низ нашите градови не ечи многу почесто „песната на Македонија“ – нејзината „молитва“?

„Народните песни се показаљка на степенот од умственото развитие од народот и огледало на неговиот живот. Народот в песни изливат чувствата си, в них увековечвит животот му и давнешните му подвиги, в них находвит душевна храна и развлечение; затова в жаљба и в радост, на свадба и хоро, на жетва и грозјебрање, на везање и предење, по поле и по гори, штедро изливат песните како од богат извор…“ – ова е напишано во предговорот на првиот дел на „Зборникот на македонските народни песни“ на браќата Димитар и Константин Миладинови, објавен во 1861 година. Зарем турбофолкот и шундот, наречен „музика“ од балканската естрадна периферија на концертите во Македонија, ќе дозволиме да станат „показаљка на степенот“ на нашето „умствено развитие“ како народ македонски? Зарем ќе се согласиме тоа да стане „огледало на нашиот живот“ како народ македонски, чиј изворен фолклор и народен мелос се со врвни уметнички и културни вредности и меѓу најценетите во Европа и светот?!

Уставот од 17 ноември 1991 со асномската основа на Македонија како држава на македонскиот народ

Првиот устав на независна Македонија од 17 ноември 1991 година е од редот на така наречените „национални устави“. Тој македонски устав во најголемиот број негови елементи е на исто ниво и содржински и во поглед на содржаните принципи како и 165 други национални устави од вкупно 189-те устави, колку што ги има во овој момент во светот.

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

To top