Колумни

Како да се „свари“ Арбен Таравари

Роберт Димитриевски Во каква „ходајуќа“ брука може да се претвори некој преку ноќ – да се чуди човек. Ти го мислиш умерен политичар Албанец, пример за модерни сфаќања, за емпатија кон сограѓаните Македонци, а тој само да ти глумел гулаб, а потсвесно се замислувал себеси како – орел. „Во одредени општини, да бидеме искрени, можеби […]

Роберт Димитриевски

Во каква „ходајуќа“ брука може да се претвори некој преку ноќ – да се чуди човек. Ти го мислиш умерен политичар Албанец, пример за модерни сфаќања, за емпатија кон сограѓаните Македонци, а тој само да ти глумел гулаб, а потсвесно се замислувал себеси како – орел.

„Во одредени општини, да бидеме искрени, можеби ќе има соработка ‘Влен’ – ДУИ – Алијанса за Албанците. На пример, Кичево. Кичево е типичен пример кадешто, за жал, ќе излезе на крајот да се гласа за Македонец или за Албанец, иако јас не би посакал така да биде на изборите, туку да се гласа за кандидат. И за одредени други општини може да има соработка Алијанса – ДУИ – ‘Влен’“, ќе порача Арбен Таравари во „Тема на денот“ на Сител ТВ.

Ајде мајката! Две недели откако „ничим изазван“ излезе од Владата, лидерот на делот од Алијанса за Албанците дотогаш во коалицијата „Вреди“ се промовира во некој што му „вреди“, што би рекле Бугарите, му штети на соживотот во Македонија.

„Мислам дека сè уште перцепцијата е дека не успеавме во Македонија да направиме општество во коешто сите граѓани ќе ја избираат секогаш најдобрата личност којашто може да раководи со конкретна општина. Сè уште, за жал, сме сегрегирани, што на мене лично тоа не ми се допаѓа, меѓутоа тоа е реалноста во Македонија. Така што во некои општини, во зависност од етничката конфигурација, ќе има соработка со различни партии“, ќе додаде тој во интервјуто.

Па, како да се промени таа перцепција кога токму тој што се очекуваше да ја промени ја изневери таа кауза? Оди најди му го крајот на некој што во два мандата беше избиран за градоначалник на Гостивар, благодарејќи и на гласовите од Македонци што не сакаа тоа да биде кандидатот на ДУИ. Плус „обесправениов“ ја извршуваше функцијата министер за здравство во две влади – на Зоран Заев и до скоро на Христијан Мицкоски.

Од каде тогаш пизмата на Таравари кон мнозинскиот народ во оваа држава? Од каде поривот за еднонационална мобилизација само и само Македонец да не бил избран за градоначалник во општините во кои во вториот круг противник би му бил Албанец?!

Не е можно дека верува оти во великоалбанската ролја ќе му конкурира на Али Ахмети. Па, кој од гласачкото тело на Албанците од Македонија ќе падне на таа финта, знаејќи дека токму тој беше дел од неуспешниот обид за создавање парламентарно мнозинство кога им застана на патот несреќана Кастриот Реџепи. Оној де, чијашто сопруга слушнала на телевизија дека францускиот претседател Емануел Макрон најавил за Македонија датум за почеток на преговори со Европската унија?!

Таравари „сто пати“ досега смени дрес, се покажа и докажа како шампион по превртливост, како некој кому до албанската светост наречена „беса“ му е како до ланскиот снег. Кому Арбен му дал збор, не видел многу аир. Веќе на следниот свиок му го вртел грбот и се фаќал на туѓо оро.

Тоа, сепак, е проблем само за него и за тие што го следат. За останатите останува жално што со него оди неврат уште една можност за зближување меѓу Македонците и Албанците во оваа држава. Потрошена е уште една карта што влеваше надеж за премостување на меѓуетничкиот јаз, за надминување на недовербата.

Докторот, едноставно, одбра да игра на губитничка карта, да седне во скутот на Ахмети и со тоа дефинитивно да го обесмисли постоењето на партијата замислена како антипод на ДУИ.

Најнови вести од: Колумни

Хрон ја објави „Народноста на македонските Словени“ 135 години пред Тито „да ги створи македонскиот јазик и народ“, што е бугарски фалсификат!

Австрискиот лингвист и македонист од чешко потекло Карл Хрон ја објави својата научна студија со наслов „Народноста на македонските Словени“ („Dаѕ Volksthum der Slaven Makedoniens“) во 1890 година во Виена, во тогашното Астроунгарско царство, цели 135 години пред „Тито да ги измисли Македонците како народ“ и пред „да им го создаде со наредба новоизмислениот македонски јазик“, како што тврди официјална Софија во своите фалсификати, депонирани и во ЕУ. Карл Хрон во својата студија со несоборлива научна објективност ќе ги образложи и ќе ги докаже самобитноста  и развојот на македонскиот народ и македонскиот јазик. Студијата на Карл Хрон „Народноста на македонските Словени“е своевиден пишан споменик за етничката и јазична засебност на македонскиот народ и таа допрва ќе задобива уште поголема важност за него во борбата за конечно и вистинско решавање на македонското национално и јазично прашање.

Оставнината на Марко Цепенков „втора македонска Библија“ и автентично сведоштво за македонскиот идентитет и јазик, за животот на нашите предци

Марко Костов Цепенков (Прилеп, 7 ноември 1829, Ореовец, Прилепско – 29 декември 1920, Софија) е најголем и најзначаен собирач на македонски народни умотворби, кои имаат непроценливо значење за македонската фолклористика, за етнографијата, за лингвистиката, за националната историја, за правото и за моралот на Македонците. Денес се навршуваат 105 години од неговата смрт. Неговото дело е издадено во 10 томови и е повеќепати преобјавувано во Македонија. На научниот собир по повод 190-те години од раѓањето и 100-те години од смртта на Цепенков, кој го организираа Македонската академија на науки и уметности и Институтот за фолклор „Марко Цепенков“ на 4.11.2020 година, проф.д-р Ермис Лафазановски, тогаш како директор на Институтот за фолклор, истакна: „Во денешната меѓународна политичка ситуација, во која се наоѓаме, собраните материјали на Марко Цепенков сведочат за нашиот македонски идентитет, јазик и култура. Неговата оставнина ние, Македонците, денес може да ја наречеме наша втора Библија. Како поинаку да се нарече неговото импозантно собирачко дело, во кое сме запишани сите ние, заедно со нашите предци и нашите идни поколенија? Во кое е запишано создавањето на нашиот свет и луѓето во него, нашите соништа.“

Ајде да им простиме на најдобрите меѓу нас – Пишува Драган Милосављевиќ

Мислам на писатели, актери, режисери, музичари, сликари, спортисти, научници чијшто успех не само дома туку и надвор е општо познат и признаен, но нивната репутација во ова општество е сериозно упропастена поради овие или оние причини

Коле Неделковски, поетот-револуционер, чиј глас одекнува силно и денес – 113 години од раѓањето

Коле Неделковски е човекот, кој ја откри заборавената книга „За македонцките работи“, член на Македонскиот литературен кружок од Софија, афирматор на македонскиот јазик во литературата и убеден антифашист. На денешен ден, на 16 декември 2025 година се навршуваат 113 години од неговото раѓање и ова е соодветна пригода за ново навраќање кон творештвото и овој македонски национален и поетски деец, кој соработувал со Никола Вапцаров и Кочо Рацин. Неговата бележита песна „Глас од Македонија“ е една од најпознатите револуционерни песни во во македонската книжевност. Таа е една од најпознатите револуционерни песни во македонската книжевност, како тревожен поетски глас за неразбраното македонско минато, за македонската вистина. Творештвото на Неделковски се карактеризира со употреба на македонскиот говор особено видливо во неговите збирки „Молскавици“ и „Пеш по светот“. Литературното дело на Коле Неделковски иако е скромно и по обем и по квалитет, сепак е мошне значајно. Основниот белег на  неговата поезијата е влијанието на народната поезија, а мотивите најчесто му се патриотски, исполнети со лиричност. Тој е еден од најреволуционерните поети во македонската литература. Коле Неделковски е поет-револуционер чиј глас сè уште одекнува силно и во оваа македонска сегашност.

Конески, генијот-посветеник на Македонската идеја, и неговиот аманет Македонците да си го вардат јазикот, својата „единствена неподелена татковина“

Блаже Конески (Небрегово, 19 декември 1921 – Скопје, 7 декември 1993), генијот на македонската поезија и проза, академик, книжевен историчар, филолог и јазичар, творец на „Македонската граматика“, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, е еден од кодификаторите на современиот македонски книжевен јазик. Денес се навршуваат 92 години од неговата смрт и ова е пригода за ново навраќање кон неговото неизмерно книжевно и научно творештво, на неговата личност и кон непресушните врутоци на неговите јазични, поетски и национални посланија и завештанија до денешново и сите наредни македонски поколенија дека токму јазикот е она, што нѐ прави како македонски народ, различен од сите други народи во Балканот, Европа и светот. Во последната, претсмртна статија „Една ситуација и едно лично становиште“ Конески ќе истакне: „Денешниот однос на бугарските раководители спрема нашиот јазик има свои длабоки корења во теоријата на великобугаризмот. Можеше ли оформувањето на нашиот јазик да биде појава случајна, дури измислена? Се разбира дека не можеше. Но, македонскиот јазик, и покрај сите викотници против него, од каде и да идат тие, постои, се развива и станува јазик на сѐ побогата литература, станува јазик, на кој што културните придобивки на човештвото му се присвојуваат на еден народ, досега потиснат во мракот на ропството. Добро кажува арапската пословица: ‘Пците лаат, карванот си мине!“

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

To top