Колумни

Збогум „Северна“, добредојде назад МКД – Пишува Роберт Димитриевски

Понижувачкиот натпис на кошаркарските дресови отстапи пред кратенката со која Македонија беше четврта во Европа

3 минути за читање

Не сум (само) јас заслужен за тоа, но не може а да не ми биде мило што 4,5 години по мојот крик на ова место во колумната со наслов „Не навивам за ‘Северна’“ конечно е надминато понижувањето за сите кошаркарски репрезентативци на Македонија. Од утревечер и натпреварот со Романија во Куманово од претквалификациите за Светското првенство 2027 во Катар, на дресовите на најдобрите македонски кошаркари и официјално се враќа кратенката МКД. Невидената глупост со „Северна Македонија“ на англиски јазик на опремата на сите македонски кошаркарски селекции најпосле си заминува како дел од неславното наследство на неодамнешниот претседател на Кошаркарската федерација на Македонија, Перо Антиќ.

Четири и пол години грдотијата на дресовите непотребно ги дразнеше љубителите на кралицата на игрите во Македонија и предизвикуваше потсмев кај сите што не ѝ мислат добро. Како синоним на предавството на јасно изразената народна волја од неуспешниот референдум од 30 септември 2018 година, кога со бојкотот од две третини од македонските граѓани со право на глас пропадна обидот на Зоран Заев и булументата околу него за легитимизирање на географската одредница, омразениот натпис создаваше само нагон за повраќање. И ги одвраќаше од настапите на националниот тим сите во државава со грам достоинство, кои ни тогаш ни сега не можат да сфатат дека некој може доброволно да се омаловажува како единствен таков спортски репрезент на Македонија, дури без тоа да го бара ниту еден меѓународен договор, пропис или реулатива.

Со враќањето на МКД на дресовите се враќа и сеќавањето за најславните страници на македонската кошарка од 2011 година и Европското првенство во Литванија, кога Македонија стигна до полуфиналето и играше меч за бронзениот медал, и тоа откако го елиминира домаќинот во четвртфиналето! А најдобриот странски спортист што некогаш настапил под знамето на Македонија, Лестер Бо Мекејлеб, беше избран во идеалната петорка на Евробаскетот.

Официјалната меѓународна кратенка за земјава е нејзиниот единствен негибнат идентитетски меѓник од осамостојувањето до денес и сосем доволна за препознавање од другите дека станува збор за државата Македонија. Комбинирана со знамето и со зборот „кошарка“ на англиски, како на „цивилните“ маички на кошаркарските репрезентативци, може да послужи како пример за македонските национални селекции и во другите спортови, како и во индивидуалните.

Гордоста што се носи државниот дрес е еден од предусловите за успех во спортот и обратно – парче ткаенина со име на државата што не го прифаќаат, сметајќи го за навреда, двајца од тројца нејзини граѓани го одвлекува вниманието од спортската цел и неизбежно демотивира. Оттаму, колку и да изгледа симболично, протерувањето на „Северна“ и враќањето на МКД на дресовите на кошаркарите може само позитивно да влијае врз напорите за нивно постепено приближување до височините што ги имаа досегнато не толку одамна, кога ја направија Македонија горда.

Поврзани теми:

Македонија|колумна|Роберт Димитриевски|„Северна“|МКД|кошаркарска репрезентација|Перо Антиќ

Повеќе на оваа тема:

Најнови вести од: Колумни

Конески, генијот-посветеник на Македонската идеја, и неговиот аманет Македонците да си го вардат јазикот, својата „единствена неподелена татковина“

Блаже Конески (Небрегово, 19 декември 1921 – Скопје, 7 декември 1993), генијот на македонската поезија и проза, академик, книжевен историчар, филолог и јазичар, творец на „Македонската граматика“, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, е еден од кодификаторите на современиот македонски книжевен јазик. Денес се навршуваат 92 години од неговата смрт и ова е пригода за ново навраќање кон неговото неизмерно книжевно и научно творештво, на неговата личност и кон непресушните врутоци на неговите јазични, поетски и национални посланија и завештанија до денешново и сите наредни македонски поколенија дека токму јазикот е она, што нѐ прави како македонски народ, различен од сите други народи во Балканот, Европа и светот. Во последната, претсмртна статија „Една ситуација и едно лично становиште“ Конески ќе истакне: „Денешниот однос на бугарските раководители спрема нашиот јазик има свои длабоки корења во теоријата на великобугаризмот. Можеше ли оформувањето на нашиот јазик да биде појава случајна, дури измислена? Се разбира дека не можеше. Но, македонскиот јазик, и покрај сите викотници против него, од каде и да идат тие, постои, се развива и станува јазик на сѐ побогата литература, станува јазик, на кој што културните придобивки на човештвото му се присвојуваат на еден народ, досега потиснат во мракот на ропството. Добро кажува арапската пословица: ‘Пците лаат, карванот си мине!“

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

Зошто низ нашите градови не ечи многу почесто „песната на Македонија“ – нејзината „молитва“?

„Народните песни се показаљка на степенот од умственото развитие од народот и огледало на неговиот живот. Народот в песни изливат чувствата си, в них увековечвит животот му и давнешните му подвиги, в них находвит душевна храна и развлечение; затова в жаљба и в радост, на свадба и хоро, на жетва и грозјебрање, на везање и предење, по поле и по гори, штедро изливат песните како од богат извор…“ – ова е напишано во предговорот на првиот дел на „Зборникот на македонските народни песни“ на браќата Димитар и Константин Миладинови, објавен во 1861 година. Зарем турбофолкот и шундот, наречен „музика“ од балканската естрадна периферија на концертите во Македонија, ќе дозволиме да станат „показаљка на степенот“ на нашето „умствено развитие“ како народ македонски? Зарем ќе се согласиме тоа да стане „огледало на нашиот живот“ како народ македонски, чиј изворен фолклор и народен мелос се со врвни уметнички и културни вредности и меѓу најценетите во Европа и светот?!

Уставот од 17 ноември 1991 со асномската основа на Македонија како држава на македонскиот народ

Првиот устав на независна Македонија од 17 ноември 1991 година е од редот на така наречените „национални устави“. Тој македонски устав во најголемиот број негови елементи е на исто ниво и содржински и во поглед на содржаните принципи како и 165 други национални устави од вкупно 189-те устави, колку што ги има во овој момент во светот.

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

Сите вести од Колумни

Најнови вести

To top