Колумни

„Журнал“: Дали е несериозна РСМ околу прифаќањето на условот за влез во ЕУ дека македонскиот јазик е норма на бугарскиот, a Tито ги создал Македонците?!

„Постојат некои услови, што мора да ги исполни секоја земја, која е заинтересирана да стане дел од големото европско семејство. Дали зборуваме за услови, кои се исполнуваат тешко, или за несериозност од страна на земјите-кандидатки воопшто, а особено од нашата земја? Ова се дискутабилни прашања. Официјална Софија бара од Скопјe да ги прифати бугарските барања […]

3 минути за читање

„Постојат некои услови, што мора да ги исполни секоја земја, која е заинтересирана да стане дел од големото европско семејство. Дали зборуваме за услови, кои се исполнуваат тешко, или за несериозност од страна на земјите-кандидатки воопшто, а особено од нашата земја? Ова се дискутабилни прашања. Официјална Софија бара од Скопјe да ги прифати бугарските барања дека македонскиот јазик е норма на бугарскиот јазик и оти македонскиот народ е создаден од Јосип Броз Тито, но и бугарскиот народ да биде вклучен како составен дел од Уставот на С.Македонија. Заради ова се бара РСМ да го промени уставот, но тоа не може да се направи, бидејќи се потребни две третини од гласовите на пратениците во Собранието.“ – нагласува информативната агенција на албански јазик Журнал во својата редакциска анализа со наслов „Се прослави Денот на Европа, но кога ќе се прослави и почетокот на преговорите со ЕУ?“.

„Журнал“ пишува: Денот на Европа, 9 мај, е датум кога се  одбележуваат мирот, единството и визијата за заедничка европска иднина. С.Македонија, како земја која се стреми кон членство во ЕУ, го славеше овој ден со надеж дека тој ќе има наскоро значење и практична смисла. Го славевме денес овој празник, но кога ќе се прослави и почетокот на преговорите со ЕУ?

Патот на С.Македонија кон Европската Унија

Денот на Европа, 9 мај, е не само симбол на единството на европскиот континент, туку и точка на размислување за земјите, кои продолжуваат да веруваат и да работат, за да станат дел од овој сојуз. Нашата земја ја изразуваи уште еднаш својата посветеност да биде дел од европското семејство.

За С.Македонија, патот кон ЕУ станува долг и честопати тежок. Сепак, посветеноста на реформите, почитувањето на европските вредности и институционалната стабилност покажуваат дека земјата е подготвена за следниот чекор, почеток на вистински преговори за членство. Ова останува заеднички сон на граѓаните и институциите, кој заслужува да стане реалност. Сепак, институциите ја сносат одговорноста да го остварат овој сон.

На овој Ден на Европа, се поставува и прашањето: кога ќе дојде моментот С.Македонија официјално да го прослави почетокот на преговорите со ЕУ? Ова е момент, кој припаѓа не само на историјата на нашата земја, туку и на вербата во Европа, која ги одржува своите ветувања и ја поддржува нашата заедничка иднина. Дотогаш останува непоколеблива вербата дека нашата земја ќе го заземе своето заслужено место на рамноправната маса на европските држави.

Полноправното членство во ЕУ останува да биде следен предизвик за РСМ

Дали апликацијата и интересот на една земја сами по себе се неопходни, или доволни за пристапување во ЕУ? Секако дека не. Постојат некои услови, што мора да ги исполни секоја земја, која е заинтересирана да стане дел од големото европско семејство. Сепак, за какви услови зборуваме? Дали зборуваме за услови, кои се исполнуваат тешко, или за несериозност од страна на земјите-кандидатки воопшто, а особено од нашата земја? Ова се дискутабилни прашања.

Најголемата пречка за недобивање датум за почеток на преговорите со ЕУ за С.Македонија е бугарската држава. С.Македонија и Бугарија имаат напнати односи, поради историски спорови. Официјална Софија бара од Скопјe да ги прифати бугарските барања дека македонскиот јазик е норма на бугарскиот јазик и оти македонскиот народ е создаден од Јосип Броз Тито, но и бугарскиот народ да биде вклучен како составен дел од Уставот на С.Македонија. Заради ова се бара РСМ да го промени уставот, но тоа не може да се направи, бидејќи се потребни две третини од гласовите на пратениците во Собранието. – наведува „Журнал“ во својата редакциска анализа.

Поврзани теми:

Македонија|Бугарија|Тито

Повеќе на оваа тема:

Најнови вести од: Колумни

Конески, генијот-посветеник на Македонската идеја, и неговиот аманет Македонците да си го вардат јазикот, својата „единствена неподелена татковина“

Блаже Конески (Небрегово, 19 декември 1921 – Скопје, 7 декември 1993), генијот на македонската поезија и проза, академик, книжевен историчар, филолог и јазичар, творец на „Македонската граматика“, преведувач и професор на Филозофскиот факултет во Скопје, е еден од кодификаторите на современиот македонски книжевен јазик. Денес се навршуваат 92 години од неговата смрт и ова е пригода за ново навраќање кон неговото неизмерно книжевно и научно творештво, на неговата личност и кон непресушните врутоци на неговите јазични, поетски и национални посланија и завештанија до денешново и сите наредни македонски поколенија дека токму јазикот е она, што нѐ прави како македонски народ, различен од сите други народи во Балканот, Европа и светот. Во последната, претсмртна статија „Една ситуација и едно лично становиште“ Конески ќе истакне: „Денешниот однос на бугарските раководители спрема нашиот јазик има свои длабоки корења во теоријата на великобугаризмот. Можеше ли оформувањето на нашиот јазик да биде појава случајна, дури измислена? Се разбира дека не можеше. Но, македонскиот јазик, и покрај сите викотници против него, од каде и да идат тие, постои, се развива и станува јазик на сѐ побогата литература, станува јазик, на кој што културните придобивки на човештвото му се присвојуваат на еден народ, досега потиснат во мракот на ропството. Добро кажува арапската пословица: ‘Пците лаат, карванот си мине!“

Нацрт-заклучоците на Советот на ЕУ за промената на македонскиот устав ги кршат резолуциите на ООН и Договорот од Мастрихт, затоа се ништовни

Советот на ЕУ ја повикува Македонија да изврши промена на својот Устав во согласност со „Добрососедскиот договор“ со Бугарија и протоколите кон него, Преговарачката рамка и „францускиот предлог“, кои содржат категорично тврдење-фалсификат дека македонскиот народ, македонскиот јазик, идентитет и историја имаат „бугарски историски темели“. Тоа претставува целосно негирање на етничката, идентитетската и јазичната засебност на македонскиот народ. Декларацијата на ООН за недопустливоста на интервенирањето и вмешувањето во внатрешните работи на државите целосно ги заштитува македонскиот јазик и идентитет, како и македонската историја, од какви било и чии било обиди за негирање, или присвојување. Таа декларација строго забранува завлегување во идентитетскиот комплекс на кој било народ, што значи и на македонскиот народ. Токму ова го прават Советот на ЕУ и Бугарија! Членка на ООН е и Македонија: и за неа во еднаква мера важи применливоста на резолуциите на ООН. Според нив, ниту ЕУ, ниту Бугарија, Грција, или која било друга држава, немаат право да се мешаат во внатрешните и надворешните работи на Република Македонија, ниту да ѝ наложуваат да го менува Уставот во замена за „отворање на преговорите со ЕУ“. 

Зошто низ нашите градови не ечи многу почесто „песната на Македонија“ – нејзината „молитва“?

„Народните песни се показаљка на степенот од умственото развитие од народот и огледало на неговиот живот. Народот в песни изливат чувствата си, в них увековечвит животот му и давнешните му подвиги, в них находвит душевна храна и развлечение; затова в жаљба и в радост, на свадба и хоро, на жетва и грозјебрање, на везање и предење, по поле и по гори, штедро изливат песните како од богат извор…“ – ова е напишано во предговорот на првиот дел на „Зборникот на македонските народни песни“ на браќата Димитар и Константин Миладинови, објавен во 1861 година. Зарем турбофолкот и шундот, наречен „музика“ од балканската естрадна периферија на концертите во Македонија, ќе дозволиме да станат „показаљка на степенот“ на нашето „умствено развитие“ како народ македонски? Зарем ќе се согласиме тоа да стане „огледало на нашиот живот“ како народ македонски, чиј изворен фолклор и народен мелос се со врвни уметнички и културни вредности и меѓу најценетите во Европа и светот?!

Уставот од 17 ноември 1991 со асномската основа на Македонија како држава на македонскиот народ

Првиот устав на независна Македонија од 17 ноември 1991 година е од редот на така наречените „национални устави“. Тој македонски устав во најголемиот број негови елементи е на исто ниво и содржински и во поглед на содржаните принципи како и 165 други национални устави од вкупно 189-те устави, колку што ги има во овој момент во светот.

Со уставните амандмани од 16.11.2001 Македонија престана да биде држава на македонскиот народ и се вгради „фабрички дефект“ во политичкиот систем

„Амандманите од ноември 2001 година се сведоштво за ревизијата на асномска Македонија од суверена и унитарна држава во безидентитетна, дезинтегрирана, ‘рамковна’ мултиетничка Македонија. Со ревизијата на Уставот на РМ во 2001 година е маргинализирана улогата на македонскиот народ во конституирањето на Р. Македонија, минимизиран е неговиот конститутивен и државотворен карактер во формирањето на РМ.“ – нагласи академик Катица Ќулафкова на еден научен собир, одржан во Македонската академија на науки и уметности во 2014 година.

Треба долгорочно да се преосмисли натамошното чекорење по европскиот пат и каква Македонија мораме да им оставиме на идните поколенија

Република Македонија „прослави“ вчера, на 9 ноември, неславен јубилеј: изминаа 20 години од престојувањето во „еврочекалницата, откако истиот ден во 1995 година ЕУ ја донесе својата одлука да и додели статус како земја-кандидатска зе евроинтегрирање.

Сите вести од Колумни

Најнови вести

To top